معنویت عاشورایی در آموزه های حسینی (مبانی، شرایط و کارکردها)
سال
1399 / شماره پیاپی
19 /
صفحه
7-30
چکیده :
معنویت عاشورایی، آنگاه که در منظومه معرفتی و دستگاه معارفی _ رفتاری اباعبدالله الحسین(ع) معنا شده و مبنا یابد، دارای مراتب تشکیکی و ساحات (ابعاد عرضی) و سطوح (اعماق طولی) فراوانی خواهد بود. در سلوک معنوی متقوم بر آموزههای حسینی دانایی و دارایی پایه توانایی، علم صائب و اخلاق صادق مبنای عمل صالح، سلوک فردی و اجتماعی عامل جامعیت کنشی، با مبانی معرفتی _ توحیدی، عبودیتی _ حبی و با شروطی چون پیراستگی از رذایل و آراستگی به فضایل، قلب سلیم و پارسایی سلوکی تحقق یابندهاند. در هندسه معنویت عاشورایی غیر ازمبانی و شروط به کارکردهای آن نیز اشاره شده است.
در نوشتار حاضر، به پرسش «معنویت عاشورایی در آموزههای حسینی دارای چه معنا، مبنا، شروط و کارکردهایی است» پاسخ داده شده است و فرضیه کمال و جامعیت معنویت در منظومه معرفتی امام حسین(ع) به عنوان مصباح هدایت و کشتی نجات تبیین میشود.
کلیدواژههای مقاله :امام حسین(ع)، معنویت عاشورایی، توحیدی _ عبودی، جهادی بودن، آرامش و آسایش، اجتماعی بودن