فرشتگان مقرّب ، دسته دسته مى‏آمدند و مى‏رفتند و پدرت امير مؤمنان را تسليت مى‏دادند و در اعلى‏ عِلّيّين (بالاترين جايگاه قُرب بهشت) ، مجلس سوگوارىِ تو بر پا شد و حوريان بهشتى ، بر مصيبت تو ، به صورت خود زدند و آسمان و ساكنانش ، بهشت و خزانه‏دارانش ، كوه‏هاى گسترده و دامنه‏هايش ، زمين و كرانه‏هايش ، درياها و ماهيانش ، مكّه و پايه‏هاى آن (كعبه) ، بهشت و جوانانش ، كعبه و مقام [ ابراهيم ] ، و مشعر الحرام و حرم و غير حرم ، بر تو گريستند .
خدايا ! به احترام اين مكان والا ، بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و مرا در زمره آنان ، محشور كن و با شفاعت ايشان ، به بهشت در آور .
خدايا ! اى سريع‏ترينِ حسابرسان ، و نيز اى كريم‏ترينِ كريمان ، و حاكم‏ترينِ حاكمان ! به وسيله محمّد ، خاتم پيامبران و فرستاده‏ات به سوى همه جهانيان ، و همچنين به وسيله برادر و پسرعمويش كه مو از جبينش آويخته و علم به درونش ريخته ، دانشمند والامقام ، على امير مؤمنان ، و فاطمه ، سَرور زنان جهانيان ،

كردند و سنّت‏ها و احكام را زير پا گذاشتند و پايه‏هاى ايمان را منهدم كردند و آيه‏هاى قرآن را تحريف كردند و در تجاوز و سركشى ، فرو رفتند .
پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله ، داغدار خونِ تاوانْ نگرفته تو شد و كتاب خداى عزّوجلّ ، مهجور گشت و به حق ، خيانت شد ، هنگامى كه تو را مقهور سلطه خود كردند . با از دست رفتن تو ، تكبير و تهليل و حرام و حلال و تنزيل و تأويل [ قرآن ] ، از دست رفت و پس از تو ، تغيير و دگرگونى و كفر و معطّل گذاردن [ احكام الهى ]و هوس و گم‏راهى و فتنه و باطل ، آشكار شد .
خبررسان شهادتت ، با چشم اشكبار ، نزد قبر جدّت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ايستاد و گفت : «اى پيامبر خدا ! نوه و جوانت را كُشتند و حُرمت خاندانت را شكستند و پس از تو ، فرزندانت را به اسارت بردند و آنچه مى‏ترسيدى ، بر خاندان و خويشانت فرود آمد» ، و پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ، دلش پريشان و ترسان و گريان شد و فرشتگان و پيامبران ، او را به شهادت تو ، تسليت دادند و مادرت زهرا ، به تو داغدار گشت .