امام عليه السلام بود . طبرى ، در اين باره مىنويسد :
وى ، ديگر بزرگان [كوفه] را به خاطر ترس و دلهرهاى كه از آنها داشت ، در نزد خود بازداشت كرد ؛ زيرا همراهانش اندك بودند۱ .
از جمله كسانى كه توسّط ابن زياد بازداشت شد ، مختار بن ابى عُبَيده ثقفى بود كه تا شهادت امام حسين عليه السلام ، در زندان بود .
گفتنى است كه جدا از همه عوامل ، تنها بازداشت عنصرى مؤثّر مانند مختار ، در كنار عقبنشينى سليمان بن صُرَد ، كافى بود كه نهضت كوفه را با مشكل جدّى ، بلكه با شكست ، مواجه سازد .
شش . اِعمال خشونت
سياست خشونت و كشتن ، يكى ديگر از ابزارهاى ابن زياد براى سركوب نهضت كوفه بود . در اين باره ، گزارش شده :
ابن زياد ، وقتى وارد قصر شد و شب را به صبح رساند ، مردم را گرد آورد و سخن تند و تهديدآميز گفت و كشت و ترور كرد و خون ريخت و پردهدرى نمود۲ .
در گزارشى ديگر مىخوانيم :
گروهى از كوفيان را نگه داشت و فى المجلس ، آنها را كشت۳ .
هانى بن عروه ، يكى از سران هوادار امام عليه السلام بود كه توسّط ابن زياد ، دستگير شد و پس از آزار و شكنجه فراوان ، به شهادت رسيد .
هفت . سوء استفاده از چهرههاى پرنفوذ مذهبى و اجتماعى
در كنار ساير عوامل سركوب نهضت مردم كوفه ، يكى از خطرناكترين سياستهاى ابن زياد ، سوء استفاده از چهرههاى مذهبى و مورد اعتماد مردم ، مانند شُرَيح قاضى