موقعيت خيمههاى امام حسين عليه السلام و نقش آنها در صحنه نبرد
امام حسين عليه السلام ، در آغاز ورود به كربلا ، نقطهاى را براى بر پا كردن خيمهها در نظر گرفت كه در صورت وقوع درگيرى با دشمن ، از دو ويژگى برخوردار باشد :
1 . دشمن ، از يك سو بيشتر نتواند به آنها حمله كند ؛
2 . زنان و كودكان ، امنيت بيشترى داشته باشند .
از اين رو ، امام عليه السلام دستور داد خيمهها را در منطقهاى زدند كه پشتِ آن ، نيزار بود ، به گونهاى كه دشمن نمىتوانست از پشت به سپاه امام عليه السلام ، حمله كند .۱
افزون بر اين ، پشت خيمهها و يا پشت نيزارى كه خيمهها جلوى آن بود ، گودالى شبيه به جوى آب قرار داشت كه به گزارش طبرى ، امام عليه السلام در ساعتى از شب عاشورا ، دستور داد تا آن را كَندند و چيزى شبيه به خندق ، درست كردند و در آن ، هيزم و نِى ريختند تا هنگام حمله دشمن ، آن را آتش بزنند و مانعى ديگر براى حمله از پشتِ سر ايجاد نمايند .۲
اقدام ديگرى كه براى پيشگيرى از حمله دشمن از پشت سر ، به دستور امام عليه السلام در شب عاشورا انجام شد ، اين بود كه ياران امام عليه السلام ، خيمههاى خود را در كنار هم قرار دادند و با طناب ، آنها را از سه طرف به هم متصّل كردند و فقط يك راه از رو به رو
