649
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

امام عليه السلام را [ از تن ]جدا كرد و نزد عبيد اللَّه بن زياد آورد .۱

۴۷۴.سير أعلام النبلاء : سِنان بن اَنَس نَخَعى ، نيزه‏اى در تَرقُوه امام حسين عليه السلام ، فرو كرد و سپس ، آن را [ بيرون كشيد ]و در سينه او فرو بُرد . حسين عليه السلام [ بر زمين ] افتاد و خولى [ بن يزيد ]اَصبَحى ، سرش را [ از تن ]جدا كرد . خدا از آن دو خشنود مباد !۲

9 / 18

بازگشت اسبِ بى‏سوار

۴۷۵.الأمالى ، صدوق- به نقل از عبد اللَّه بن منصور ، از امام صادق ، از پدرش امام باقر ، از امام زين العابدين عليهم السلام -: اسب حسين عليه السلام ، جلو رفت تا يال و پيشانى‏اش از خون حسين ، رنگين شد ، و مى‏تاخت و شيهه مى‏كشيد . دختران پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ، شيهه‏اش را شنيدند و بيرون دويدند . اسب را بدون سوار ديدند و فهميدند كه حسين عليه السلام ، كُشته شده است .
امّ كلثوم ، دختر۳ حسين عليه السلام ، [ از خيمه ] بيرون آمد و در حالى كه دست بر سر نهاده بود ، ناله مى‏كرد و مى‏گفت : وا محمّدا ! اين ، حسين عليه السلام است كه بى عمامه و رَدا در صحرا افتاده است .۴

1.جُرِحَ الحُسَينُ عليه السلام جِراحاتٍ كَثيرَةً . وثَبَتَ لَهُم وقَد أوهَنَتهُ الجِراحُ ، فَأَحجَموا عَنهُ مَلِيّاً ، ثُمَّ تَعاوَروهُ رَمياً بِالنَّبلِ ، وحَمَلَ عَلَيهِ سِنانُ بنُ أنَسٍ النَّخَعِيُّ فَطَعَنَهُ ، فَأَثبَتَهُ ، وأجهَزَ خَولِيُّ بنُ يَزيدَ الأَصبَحِيُّ مِن حميَرَ وَاحتَزَّ رَأسَهُ ، وأتى‏ عُبَيدَ اللَّهِ بنَ زِيادٍ ۴۷۶ (شرح الأخبار : ج ۳ ص ۱۵۵) .

2.طَعَنَهُ [أيِ الحُسَينَ عليه السلام‏] سِنانُ بنُ أنَسٍ النَّخَعِيُّ في تَرقُوَتِهِ ، ثُمَّ طَعَنَهُ في صَدرِهِ فَخَرَّ ، وَاحتَزَّ رَأسَهُ خَولِيٌّ الأَصبَحِيُّ لا رَضِيَ اللَّهُ عَنهُما ۴۷۷ (سير أعلام النبلاء : ج ۳ ص ۲۹۹ و ص ۳۰۲ ، الطبقات الكبرى/الطبقة الخامسة من الصحابة : ج ۱ ص ۴۷۳) .

3.صحيح ، آن است كه اُمّ كلثوم ، خواهر امام حسين عليه السلام است .

4.أقبَلَ فَرَسُ الحُسَينِ عليه السلام حَتّى‏ لَطَّخَ عُرفَهُ وناصِيَتَهُ بِدَمِ الحُسَينِ عليه السلام ، وجَعَلَ يَركُضُ ويَصهَلُ ، فَسَمِعَ بَناتُ النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه و آله صَهيلَهُ ، فَخَرَجنَ فَإِذَا الفَرَسُ بِلا راكِبٍ ، فَعَرَفنَ أنَّ حُسَيناً عليه السلام قَد قُتِلَ . وخَرَجَت اُمُّ كُلثومٍ بِنتُ الحُسَينِ عليه السلام ، واضِعَةً يَدَها عَلى‏ رَأسِها ، تَندُبُ وتَقولُ : وا مُحَمَّداهُ ! هذَا الحُسَينُ بِالعَراءِ ، قَد سُلِبَ العِمامَةَ وَالرِّداءَ ۴۷۸ (الأمالى ، صدوق : ص ۲۲۶ ح ۲۳۹، روضة الواعظين: ص ۲۰۹).


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
648

۴۷۱.تاريخ الطبرى- به نقل از ابو مِخنَف -: حسين عليه السلام - كه مادرش فاطمه عليها السلام ، دختر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بود - ، كشته شد . او را سِنان بن اَنَس نَخَعى اَصبَحى كُشت و سرش را خولى بن يزيد [ به كوفه ]آورد .۱

۴۷۲.تاريخ الطبرى- به نقل از حُمَيد بن مسلم -: سِنان بن اَنَس نَخَعى ، در آن حال [ كه حسين عليه السلام نيمه‏جان بود ] ، به او حمله كرد و با نيزه به او زخم زد . حسين عليه السلام به زمين افتاد . سِنان به خولى بن يزيد اَصبَحى گفت : سرش را جدا كن !
او خواست كه اين كار را بكند ؛ امّا ناتوان شد و لرزه گرفت .
سِنان بن اَنَس به او گفت : خدا ، بازوانت را بشكند و دستانت را از تنت ، جدا كند !
آن گاه ، خودش پياده شد و سر حسين عليه السلام را بُريد و از تن جدا كرد و سپس ، آن را به خولى بن يزيد سپرد . پيش از آن ، حسين عليه السلام به وسيله شمشير ، چندين ضربه خورده بود .۲

9 / 17 - 3

مشاركت سِنان و خولى‏

۴۷۳.شرح الأخبار : حسين عليه السلام ، زخم‏هاى فراوانى برداشته بود ؛ امّا با همه ناتوانى بر اثر آن زخم‏ها ، ايستاد . دشمنان ، مدّتى دراز از نزديك شدن به او ، خوددارى كردند . سپس ، او را در ميان تيرهاى خود گرفتند و سِنان بن اَنَس نَخَعى ، با نيزه به او حمله كرد و آن را در [ بدن ] او فرو كرد و خولى بن يزيد اَصبَحى از قبيله حِميَر ، كار را تمام كرد و سرِ

1.قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام - واُمُّهُ فاطِمَةُ بِنتُ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله قَتَلَهُ سِنانُ بنُ أنَسٍ النَّخَعِيُّ ثُمَّ الأَصبَحِيُّ ، وجاءَ بِرَأسِهِ خَولِيُّ بنُ يَزيدَ ۴۷۴ (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۶۸ ، تاريخ دمشق : ج ۱۴ ص ۲۴۹) .

2.حَمَلَ عَلَيهِ [أي عَلَى الحُسَينِ عليه السلام‏] في تِلكَ الحالِ سِنانُ بنُ أنَسِ بنِ عَمرٍو النَّخَعِيُّ ، فَطَعَنَهُ بِالرُّمحِ فَوَقَعَ ، ثُمَّ قالَ لِخَولِيِّ بنِ يَزيدَ الأَصبَحِيِّ : اِحتَزَّ رَأسَهُ ! فَأَرادَ أن يَفعَلَ فَضَعُفَ فَاُرعِدَ . فَقالَ لَهُ سِنانُ بنُ أنَسٍ : فَتَّ اللَّهُ عَضُدَيكَ ، وأبانَ يَدَيكَ ، فَنَزَلَ إلَيهِ فَذَبَحَهُ وَاحتَزَّ رَأسَهُ . ثُمَّ دُفِعَ إلى‏ خَولِيِّ بنِ يَزيدَ ، وقَد ضُرِبَ قَبلَ ذلِكَ بِالسُّيوفِ ۴۷۵ (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۵۳ ، أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۴۰۹) .

تعداد بازدید : 71360
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به