على عليه السلام را در تَشت آوردند و پيش روى عبيد اللَّه پسر زياد - كه خدا ، هر دو شان را لعنت كند - نهادند ، نديد . او چوب‏دستى‏اش را بر آن مى‏كشيد و مى‏گفت : او خيلى خوش‏سيما بود ! او خيلى زيبا بود !^۱

۵۵۸.الأمالى، صدوق- به نقل از دربان عبيد اللَّه بن زياد -: هنگامى كه سر حسين آورده شد ، فرمان داد كه آن را جلويش در تشتى از طلا گذاشتند و با چوب‏دستى‏اش شروع به زدن بر دندان‏هاى او كرد و مى‏گفت : اى ابا عبد اللَّه ! زود پير شدى [و محاسنت سفيد گشت‏] !
مردى از قوم [حاضر در مجلس‏] گفت : دستْ نگه دار كه من ديدم پيامبر صلى اللَّه عليه و آله دهان بر جايى مى‏نهاد كه تو چوب‏دستى‏ات را گذاشته‏اى .
ابن زياد گفت : روزى در برابر روز بَدر !^۲

ر . ك : ص 733 (فصل ششم / روانه كردن خاندان سيّد الشهدا عليه السلام به كوفه) .

4 / 6

گرداندن سرهاى شهدا در كوفه‏

۵۵۹.تاريخ طبرى- به نقل از ابو مخنف -: عبيد اللَّه بن زياد، سر حسين عليه السلام را در كوفه [بر نيزه يا چوبى ]نصب كرد و آن را در كوفه مى‏چرخاندند.^۳

۵۵۵.الفصول المهمّة : عمر بن سعد - كه خدا او را وا بگذارد - سر را با سِنان بن اَنَس نخعى ، قاتل حسين عليه السلام ، براى ابن زياد فرستاد .^۱

4 / 5

سر امام در مجلس ابن زياد

۵۵۶.تاريخ الطبرى- به نقل از سعد بن عبيده -: سر حسين عليه السلام را براى ابن زياد آوردند و پيش رويش نهادند . او با سر چوب‏دستى‏اش ، بر آن مى‏نواخت و مى‏گفت : ريش ابا عبد اللَّه ، جوگندمى شده است .^۲

۵۵۷.الأمالى، شجرى- به نقل از اَنَس -: هيچ چشمى ، عبرتى مانند روزى كه سر حسين بن