سخنى در باره سرانجام قاتلان امام و كسانى كه ايشان را در برابر دشمن ، تنها گذاشتند
يكى از مسائل بسيار مهم و قابل تأمّلِ واقعه عاشورا - كه براى همه ، بويژه براى ستمگران و جنايتكاران تاريخ ، عبرتآموز و تنبّهآفرين است - سرنوشت كسانى است كه با امام حسين عليه السلام جنگيدند و يا ايشان را در برابر دشمن ، تنها گذاشتند و يارى ننمودند . آنان ، نه تنها در آخرت ، به ميزان جرم خود ، مجازات خواهند شد ، بلكه بخشى از كيفر آنها در همين جهان ، دامنگيرشان گرديد .
نفرين پيامبر صلى اللَّه عليه و آله
پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله سالها پيش از واقعه عاشورا ، چنين رويداد هولناكى را مىديد و بر پايه روايتى ، كسانى را كه با امام حسين عليه السلام جنگيدند يا او را يارى نكردند ، بدين سان نفرين فرمود :
اللَّهُمَّ اخْذُل مَن خَذَلَهُ ، وَ اقتُل مَن قَتَلَهُ ، وَ اذبَح مَن ذَبَحَهُ ، وَ لا تُمَتِّعهُ بِما طَلَبَ۱ .
بار خدايا ! هر كه او را بى ياور گذاشت ، بىياورش بگذار و قاتل او را بكُش ، و كسى را كه سر او را بُريد ، ذبح كن و خواستش را برآورده مكن .
سرنوشت فاجعهآفرينان كربلا
نفرين پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله مستجاب شد و همه كسانى كه به گونهاى در فاجعه خونبار كربلا
