سخن مدير مسوؤل
بسم اللّه الرّحمان الرّحيم
در نظام حيات اسلامى، ايمان و عمل به مانند تار و پود يك فرش، چنان در هم تنيدهاند كه جدايى آنها از هم حتّى قابل تصوّر هم نيست. تكرار عبارت «آمنوا و عملوا الصّالحات» در قرآن، نشان از اين حقيقت مسلّم دارد كه دو روى اين سكّه با هم، سرمايهى جاودانگى انسان را فراهم مىآورند.
* * *
با نگاهى ژرف به عبادات، نيز مىبينيم كه هر عبادتى، كالبدى دارد و روحى. به عبارت ديگر، در هر يك از عبادات، قلب و قالب در هم آميخته است، به گونهاى كه نه مىتوان مانند برخى از فرقهها، باطن را به جاى ظاهر نشاند، و نه مىتوان به ظاهر اعمال دل بست و از روح عبادات غافل شد. به اين آيات توجّه شود:
نماز: «انَّ الصّلاة تنهى عن الفحشاء و المنكر» 1
روزه: «كتب عليكم الصيام.... لعلّكم تتّقون» 2
حج: «لن ينال اللّه لحومها و لا دماؤها، ولكن يناله التّقوى منكم» 3
زكات: «خُذ من أموالهم صدقة تُطهّرهم و تزكّيهم بها» 4
در روايات نيز به اين حقيقت اشاره شده است. از باب نمونه، امام اميرالمؤمنين عليه السلام در نهجالبلاغه مىفرمايد 5 :
«خداوند، واجب گردانيد: ايمان را براى پاكسازى از شرك، نماز را براى دوركردن مردمان از كبر، زكات را براى وساطت روزى، روزه را براى آزمودن اخلاص مردمان، حج را براى تقويت دين، جهاد را براى عزّتبخشيدن به اسلام،