حضور راویان منتسب به تشیع در صحیح بخاری
سال
1399 / شماره پیاپی
24 /
صفحه
۹۹-۱۲۶
چکیده :
یکی از مسائل مطرح میان پژوهشگران شیعه و اهل سنت در قرن اخیر، وجود راویان منتسب به تشیع در کتاب صحیح بخاری است. با توجه به اعتبار زیاد این کتاب در جوامع حدیثی اهل تسنن و از طرفی اتهام بخاری به دیدگاه نصب، اهمیت پرداختن به چرایی وجود این راویان در کتاب صحیح بخاری قوّت میگیرد. در این راستا، کسی بهصورت شفاف و مفصّل، به تبیین علت نپرداخته است، ولی با تتبع در آثار موجود، میتوان سه نظریه را که توسط محققان بدان اشاره شده، برشمرد: دیدگاه اول علت را در نقش پررنگ و بیبدیل راویان شیعی جستوجو کرده؛ دیدگاه دوم شوق و انگیزۀ بخاری در اخذ و نشر حدیث را عامل اصلی دانسته است و گروه سوم، حبّ و ارادت بخاری به اهل بیت(ع) و شیعیان ایشان و در نتیجه عدم نصب وی را پیشنهاد داده است. نوشتار پیش رو کوشیده است پس از بیان نارسایی احتمالات پیشگفته، نظریۀ چهارمی دربارۀ این موضوع، در سه گام سامان دهد: ابتدا بهطور مختصر مروری بر مؤلفهها و ممیزات جریانات شیعی صدر اول در قرون متقدم شده؛ در قدم بعدی بر اساس این مؤلفهها و سایر روشهای گفتهشده در متن، نوع تشیع راویان و میزان نقل بخاری از جریانات منتسب به تشیع را تعیین گردیده و در گام نهایی به نارسایی احتمالات گفتهشده در باب حضور راویان شیعی در کتاب بخاری، اشاره و نظریۀ «تفکیک بخاری بین انواع راویان شیعه» را تبیین و تأثیر انگیزههای کلامی و مذهبی بخاری در این مسئله، واکاوی شده است.
کلیدواژههای مقاله :بخاری، صحیح بخاری، شیعه، امامی، زیدی، راویان شیعی