سخن مدير مسئول
بسم اللّه الرحمن الرحيم
گشود آن امّى غير مُعلَّمچو قرآنى ز «الرحمن عَلَّم»
چه قرآن؟ دفتر تكميل اخلاقز اعجازش مسجّل گشته اوراق
مگو دفتر، غرض از آفرينشمگو دفتر، جهانى علم و بينش
مگو دفتر كه حبلى از خداونددهد تا بنده را با خواجه پيوند
چه دفتر؟ تحفه روح الامينىچه دفتر؟ لوح محفوظ زمينى
مگو دفتر، سپهر علم سرمدمه اندر آن على، مهرش محمّد صلى الله عليه و آله وسلم
مگو دفتر كه شهرستانِ حكمتمحمّد، شهريار آن ز رحمت۱
1. اين است آن سترگْنامه خداوند بزرگ كه بر آدميان منّت نهاد و اذن داد تا در آن بنگرند و جان را در زلال جارى آن بشويند و به مدد آن تا آسمان معرفت، بال و پر گشايند.
و اين است آن گرامىنامه نامى آسمانى كه در وصفش به تعبيراتى چون بصيرت، هدى، تبيان، نور، شفاء، برهان، حكمت، ذكر، فرقان و مانند آن سخن گفت تا همگان بدانند كه براى نجات از دام دلبستگى به دنيا و رهايى از چاه تيره وابستگيهاى رنگ و وارنگ، راهى جز تمسّك به اين كتاب مبين ندارند.
2. قرآن را چگونه بشناسيم؟ به تعبير يكى از بزرگترين قرآن شناسانِ معاصر، از سه راه بايد وارد شوي ۲ : رضىاللهعنه
1.از سرودههاى آيت اللّه شيخ عبدالسلام تربتى (شهاب). بنگريد: انديشه شهاب، تهران: زوّار، ۱۳۵۷، ص۳.
2.م نقل قولهايى كه با حروف ايتاليك معيّن شده، همه، بخشهايى از بيانات فقيه بزرگ، حضرت آيت اللّه وحيد خراسانى ـ دام ظلّه ـ در جلسات يكم تا چهارم درس تفسير قرآن است. اين دروس، از آذرماه ۱۳۸۶ آغاز شده است و همچنان ادامه دارد.
