سخن مدير مسئول

بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم
1. قرآن كتابى است بس شگفت و حيرت‏زا كه اگر در هر بُعد آن ژرف بنگريم، حيرت مى‏آورد. يكى از ابعاد بسيار مهم قرآن «گستره مخاطبان آن» است.
ـ قرآن براى تمامى مردم است: كتاب أنزلناه إليك لتخرج الناس من الظلمات إلى النور. (ابراهيم (14) / 1) قرآن براى همه زمانهاست: قرآن براى تمام عوالم است و منحصر به عالَم ما و انسانها نيست: تبارك الذي نزّل الفرقان على عبده ليكون للعالمين نذيرا. (فرقان (25) / 1)
در انذار قرآن، سخن از تمامى عوالم است؛ همان گونه كه خداوند، خود «ربّ العالمين» است؛ نه فقط خداوندگار انسانها.
2. پيامبرى كه اين قرآن را آورده، خود از بندگان شگفتِ خداست و يك دنيا فضيلت ـ بلكه دنياها فضيلت ـ در وجودش گرد آمده است. با اين همه، در ساده‏ترين حالات و با عادى‏ترين روشها و منشها ميان مردمى زندگى مى‏كند كه در «ضلال مبين» (جمعه (62) / 2) به سر مى‏برند. او براى هدايت مردم، متواضعانه به آنها مى‏گويد: «أنا بشر مثلكم» ؛ (كهف (18) / 110) اين در حالى است كه خداوند جليل، با او به سوگند «لعمرك» (حجر (15) / 72) سخن مى‏گويد و رضاى او را مى‏جويد: «و لسوف يعطيك ربّك فترضى.» (ضحى (93) / 5)
و چنان قرآنى را چنين پيامبرى بايد كه به ميان مردم آورد.
3. هم عمر پيامبر محدود است و هم كلمات قرآن. شگفتا! كه خداى «أحسن الخالقين» (مؤمنون (23) / 14) چگونه دو درياى ژرفِ پايان‏ناپذير را در دو ظرف، جاى