جايگاه قرآن و حديث در شعر فارسى سده سوم و چهارم هجرى

باقر قربانى زرين ^۱

چكيده : شعر فارسى، از سده سوم و چهارم هجرى آغاز شد. و از همان آغاز، مضامين آيات و روايات، دست مايه اصلـى براى قـوّت و غناى فـرهنگ و ادب پارسـى شد. نـويسنده در ايـن مقاله، شيـوه هاى استفاده شاعـرانِ پارسى گوى ايرانى از آيات قرآن و روايات شيعى را، در چهار عنوان بررسى مى كند:
استفاده از مفاهيم و مضامين، اقتباس از آيات و روايات، اشاره به داستانهاى قرآنى، اشاره به برخى از وقايع تاريخ صدر اسلام

كليد واژه ها : شعر فارسى، قرن ۳ و ۴ / قرآن / حديث شيعى

اوّل دفتر به نام ايزد دانا

مقدمه

صبح خيزى و سلامت طلبى چون حافظهرچه كردم همه از دولت قرآن كردم
در سده سوم هجرى، سكوت شعر وادب فارسى شكسته شد و نخستين شاعران فارسى زبان، به مناسبتهاى گوناگون، سروده هايى به فارسى به يادگار گذاردند ^۲ .
در سده چهارم، كار نويسندگان وشاعران با پشتيبانى دربار ادب دوست سامانى،