تحلیل سندی و محتوایی گزاره حدیثی «إن لقتل الحسین حرارة فی قلوب المؤمنین لاتبرد أبدا»
سال
1399 / شماره پیاپی
7 /
صفحه
43-64
چکیده :
حماسة بیمانند عاشورا از همان نخستین روزهای اتفاق، چون خورشیدی برآمده، لحظه لحظه بر نورانیتش افزوده شد؛ هر چند سمتوسویی که دشمنان برای آن ترسیم کرده بودند خاموش کردن یا بی فروغ کردن این نور الهی بود؛ اما خداوند خواست نورش را کامل کند. آنچه جای شگفتی دارد این است که پیشبینی آینده این حادثه در شرائطی انجام شد که شواهد و قراین بر خلاف این پیشبینی بود. یکی از گزارههایی که معجزهگونه ماندگاری این رخداد بزرگ را پیشگویی کرده، حدیث «إِنّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَاتَبْرُدُ أَبَداً» است که در لسان امام صادق (ع) به پیامبر اکرم (ص) نسبت داده شده است. یافته این جستار با روش توصیفی- تحلیلی و تکیه بر منابع کتابخانهای در واکاوی حدیث، نشان میدهد هرچند سند حدیثِ مذکور، بر پایه وثوق مخبری، در اصطلاح ضعیف ارزیابی میشود اما محتوای آن، نه تنها همسو و هماهنگ با معارف قرآن و سنت است بلکه خبردادن معجزشیم آن از آینده و تحقق کامل آن، نشان از ارتباط گوینده این سخن با منبع علم غیبی الهی دارد.
کلیدواژههای مقاله :عاشورا، امام حسین (ع)، پیشگویی معجزگونه، بررسی سندی، بررسی دلالی