2 ـ هيچكس او را ثقه ندانسته و همگان وى را دوست خوارج مى دانند. در باره او گفته اند: خوارج پيوسته او را بزرگ مى شمردند و خود را به وى نسبت مى دادند. ^۱ 3 ـ مِسْور دو سال بعد از هجرت در مكه متولد شده، و پدرش در پايان ذى حجه سال هشتم، او را به مدينه آورد. ^۲ سال دوم هجرت كه هنگام وقوعِ داستان فوق است، مِسور، كودك شيرخواره چند ماهه بود. پس چطور از پيامبر روايت كرده است؟
4 ـ مسوربن مَخْرَمَة دشمن على عليه السلام و محبّ معاويه بوده، بطورى كه عروة بن زبير مى گويد: نشنيدم مسور يادى از معاويه بكند و بر او صلوات نفرستد! ^۳
5 ـ خود پيامبر با دختر حيى بن اخطب رئيس يهوديان ازدواج كرد، پس چرا بايد به على بفرمايد كه دختر پيامبر خدا، با دختر دشمن خدا جمع نمى شود!
6 ـ از نظر ضوابط اسلامى چه مانعى بر تعدد زوجات بود كه على عليه السلام منع شود؟
7 ـ در ساختگى بودن حديث شكى نيست ولى بعضى آن را ساخته ابوهريره در زمان معاويه مى دانند و بعضى، ساخته «كرابيسى» كه به دشمنى با اهل بيت مشهور است. ^۴ 8 ـ از همه اينها گذشته اگر اين ماجرا ساختگى نبود و پيامبر تا اين حد از اميرالمؤمنين عليه السلام دلگير شد كه به مسجد آمد و خطبه خواند، حتما فاطمه سلام الله عليها هم بايد از امير مؤمنان ناراحت و غضبناك مى شد و اين خبر هم در تاريخ ثبت مى شد، و حال آنكه همه محدثان اعتراف دارند كه حضرت زهرا در حال وفات، از دو نفر ـ ابوبكر و عمر ـ غضبناك بود ^۵ و نيز روايت كرده اند كه شخصى محبوب تر از على نزد رسولخدا نبود. ^۶ با توجه به نكات فوق، اشكالات متنى و سندى بر اين روايت كاملاً وارد است. ^۷