ابن حجر عسقلانى دانشمند و مفسّر مشهور اهل سنت در قرن نهم، مى گويد: ابن تيميه در ردّ و استخفاف گفته هاى ابن مطهر حلّى در بسيارى موارد چنان مبالغه كرده كه موجب اهانت كردن به على رضى الله عنه گرديده است. ^۱ همين دانشمند در كتاب ديگر خود مى گويد: بعضى از علما او را به زندقه و كفر و بعضى ديگر به نفاق نسبت داده اند زيرا در باره على بن ابيطالب سخنانى گفته مانند اينكه على عليه السلام براى رياست جنگيد نه براى ديانت. ^۲ ابن حجر در جاى ديگر از همين كتاب مى نويسد: برخى مردم ابن تيميه را منافق دانسته اند، زيرا على عليه السلام را در هفده مورد به خطا و مخالفت با نص كتاب نسبت داده، و جنگهاى او را براى رياست دنيا دانسته نه براى ديانت ... پس نفاق او روشن است زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم به على عليه السلام فرموده اند: لا يبغضك الا منافق ^۳ ابن حجر هَيْتَمى مكّى شافعى از علماى بزرگ اهل سنت در قرن دهم مى گويد: «بپرهيزيد از اينكه به مطالب موجود در كتب ابن تيميه و شاگردش ابن قيم جوزى و امثال اين دو نفر گوش فرا دهيد. اينان كسانى هستند كه هواى خود را خداى خود كرده اند و خدا نيز آنها را گمراه كرده است.» ^۴ ابن حجر در جاى ديگر از همين كتاب مى نويسد: «ابن تيميه كسى است كه خداوند او را خوار و گمراه و كور كرده و به اين مطلب، پيشوايانى كه فساد احوال و كذب اقوالِ او را روشن كرده اند، تصريح دارند». ^۵ وى در كتاب الجواهر المنظّم فى زيارة القبرالمكرم كه بطور مستقل در باب زيارت پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم نوشته، فتواى ابن تيميه را در حرام دانستن سفر براى زيارت رسولخدا رد كرده است. ابن حجر مى نويسد: يكى از دلائل مشروعيت زيارت پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم، اجماع است. اگر بگويى كه چطور ادعاى اجماع مى شود در حالى كه ابن تيميه حنبلى منكر اين مشروعيت است، خواهم گفت: ابن تيميه براى اثبات ادعاى خود دلائلى آورده، كه گوش از شنيدن آن تنفّر دارد، بلكه براى حرمت سفر زيارت