يزيد را لعنت كرده؟ احمد اظهار داشت: طبق آيه «فَهَل عَسَيْتُم اِنْ تَولّيتُم أَنْ تُفْسِدوا فى الارضِ ... اولئك الّذينَ لَعَنَهُمُ اللّهُ» (سوره محمد صلى الله عليه و آله وسلم، آيه 22 و 23) زيرا فساد، بالاتر از قتل است.» ۱ اين گونه تقطيع با روح كار علمى سازگار نيست و بر سخنان چنين گوينده اى نمى توان اعتماد كرد.
روش هفتم : استناد به احاديث موهوم
ابن تيميه همه را ملزم مى كند كه احاديث صحيح بياورند و به روايات ضعيف تكيه نكنند، ولى خودش بارها به احاديثى استناد مى كند كه اصلاً وجود خارجى ندارند و حتّى محققِ كتاب منهاج السنة ـ با آنكه در موضع دفاع از ابن تيميه است ـ در پاورقى مى نويسد: «لَمْ اَجِدْ هذا الحديث».
به عنوان نمونه، ذيل آيه «كونوا مع الصادقين» ۲ درباره ردّ شهادتِ كسى كه يك بار مرتكب دروغ شده است، به حديثى استناد مى كند كه محقق كتاب مى گويد: من آن را نيافتم. ۳ ابن تيميه، از اين روش، مخصوصا در اثبات فضائل و مناقب دروغين براى برخى از صحابه استفاده مى كند. مثلاً مى نويسد: «پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم فرموده: اى مردم حق ابوبكر را بشناسيد، زيرا او هرگز مرا دلگير نكرده است». محقق كتاب در پاورقى مى نويسد: من چنين حديثى نيافتم. ۴
روش هشتم : استناد به احاديث ضعيف!
ابن تيميه، رواياتى را كه علامه حلّى در مسئله خلافت و يا فضيلت اهل بيت نقل كرده، ضعيف مى شمارد، و شيعه را «جاهل در مورد احاديث صحيح و ضعيف» مى داند
1.ـ ابن تيميه حياته عقايده، ص ۳۸۱.
2.ـ توبه / ۱۱۹.
3.ـ منهاج السنة، ۷/۳۸۵.
4.ـ منهاج السنة ۷/۳۸۵.