مبانى فقه الحديثى آية الله ميرزا مهدى اصفهانى (3) - صفحه 7

مبانى فقه الحديثى آية الله ميرزا مهدى اصفهانى (3)

محسن احتشامى نيا ۱

چكيده : نويسنده در اين گفتار به مقايسه دو ديدگاه متفاوت در اجتهاد و فقاهت مى پردازد : ديدگاه رايج كه اجتهاد را ملكه بدست آوردن احكام شرعى از متون فقهى مى داند و ديدگاه آية الله اصفهانى كه فقاهت را شناخت احكام الهى مى داند. آنگاه چگونگىِ دست يابى به اين دو را مقايسه مى كند. در ديدگاه اوّل، اجتهاد، مقدمات و علوم فراوانى از قبيل ادبيات، منطق، كلام و... لازم دارد كه بدون آنها اجتهاد محال است. امّا در ديدگاه دوّم به هيچ كدام از مقدمات يادشده نيازى نيست و با مراجعه به اصول و قواعد فقهى و با مراجعه به قرآن و سنت معصومان و در انتها مراجعه به افكار فقيهان، اين مهم به سامان مى رسد. در پايان مقال اين نكته بحث مى شود كه مقدمه فقه اصغر، يعنى اجتهاد اصطلاحى ، فقه اكبر يعنى شناخت و عرفان كامل خداوند، پيامبر او و امامان بعدى عليهم السلام ـ است. و هرگز بدون فقه اكبر به فقه اصغر نمى توان رسيد.

كليد واژه ها: اجتهاد و فقاهت / قواعد فقهى / قرآن و سنّت معصومان / فقه اكبر و فقه اصغر / شناخت خداوند و پيامبر و امامان عليهم السلام / حجّت باطنى و حجّت خارجى / مستقلات عقليه / اصفهانى، ميرزا مهدى

1.ـ استاديار دانشگاه آزاد اسلامى، واحد تهران مركزى .

صفحه از 25