بزوفرى، محمّدبن احمدبن جنيد اسكافى.
هفتم ـ احمدبن محمّدبن سعيدبن عبدالرحمنبن زياد، مولى همدان، ابوالعبّاس كوفى
معرّفى: وى حافظ زيدى، معروف به ابنعقده بود؛ زيرا پدرش نحوى بود كه در كلامش، به تعقيد (دشوار گويى) سخن مىگفت. در سال 249 زاده شد و در 333 در گذشت.
مشايخ: از جمعى از طبقه هفتم و هشتم روايت كرده است.
راويان: جمعى از راويان طبقه نهم و دهم از او روايت كردهاند.
توضيح: از مشايخ و راويان او مىتوان فهميد كه او از صغار طبقه هشتم است كه به دليل طول عمر، با طبقه نهم نيز معاصر بوده است. وى چهار سال پس از مصنّف (كلينى) در گذشت. در كثرت حفظ، گستره روايت، تسلّط بر علم حديث و رجال و علوم ديگر، اعجوبه زمان بود. خاصّه و عامّه به اين ويژگى او اذعان دارند وى كتابهاى فراوان و سودبخش تصنيف كرد.
تعداد روايات: چهار روايت، كه ناسخان به سند دو روايت دست يافتهاند و دو روايت باقى مانده است.
هشتم ـ احمدبن محمّد، عن محمّدبن الحسن
تعداد روايت: چهارده حديث، كه در شش حديث، با محمّدبن يحيى همراه است.
مشايخ: در شش حديث، از محمّدبن حسين نيز روايت كرده كه در پنج مورد با او همراهى داشته است. ظاهر اين است كه اين شش حديث نيز از محمّدبن حسن بوده كه حسن به حسين، تصحيف شده است.
معرّفى و طبقه رجالى: سياق اسانيد ياد شده دلالت دارد بر آنكه محمّدبن حسن
