مشايخ ثقة الاسلام كلينى - صفحه 79

يحيى بلخى، مسيّب‏بن واضح. همچنين عبدالصمدبن على طتى و ابوبكر شافعى از او روايت كرده‏اند. ابوبكر اسماعيلى به ما خبر داد كه گفت: حسين‏بن احمد مالكى ابوعلى در بغداد براى ما حديث كرد) يا شخصيّتى از رجال شيعه است؟ به دليل اينكه روايت چنين شخصى ـ كه از شيوخ حديث مشهور نزد جمهور است ـ از ابومحمّد عليه ‏السلام (امام عسكرى) يا از رجال شيعه، بعيد است؟
ظاهر، شقّ اوّل است؛ به دليل آنچه در رجال نجاشى، در ترجمه مروان‏بن مسلم گويد: «او را كتابى است كه آن را جماعتى روايت كرده‏اند. محمّدبن جعفر به ما خبر داد و گفت: حديث كرد ما را احمدبن محمّدبن سعيد، از حسين بن احمدبن عبداللّه‏بن وهب مالكى، از احمدبن هلال ـ الى آخر.» در اين سند، ابن عقده با نسب خود (نام خودش و جدّش و جدّ پدرش) ياد شده، به همان گونه كه خطيب آورده است. نيز او از احمدبن هلال روايت كرده است.
اينك ببينيم كه در تعليقه، در اين مورد چه گفته‏اند. در آن مأخذ، ذيل نام «حسن‏بن احمد مالكى» ـ كه در متن آمده است ـ گويد: «گفته‏اند كه او حسن‏بن مالك اشعرى قمى است كه ثقه است و از رى برآمده و نسبتش به جدّش مالك احرص اشعرى مى‏رسد. و ذيل حسين‏بن احمد مالكى درباره‏اش سخن خواهد رفت.» در همان كتاب گويد: «حسين‏بن احمد مالكى، در روايات، بدين سان ياد شده و شايد حسن صحيح باشد. ميرداماد گفت كه حَسَن (مكبَّر) درست است، چنان كه شيخ طوسى ياد كرده است: «از احمدبن هلال عبرتايى روايت مى‏كند و حسين‏بن محمّد قطعى از او روايت كرده، و نيز كسانى كه در طبقه اين دو بوده‏اند.» و اين پندار كه هر دو برادر بوده‏اند، مستندى ندارد. و شايد گمان شود كه او برادر حسين‏بن مالك قمى از رى باشد و مالكى را به دليل نسبت به مالك اشعرى قمى پندارند.»
اين كلام ـ كه در تعليقه آمده ـ دور از صواب است. همين گونه است مطالبى كه از ميرداماد نقل كرده؛ با اينكه به لفظ «قيل» (= گفته‏اند) است و چه بسا بتوان پنداشت

صفحه از 109