مشايخ: ايّوببن نوح، عبداللّهبن محمّدبن خالد طيالسى، پدرش محمّدبن خالد، دايى او علىّبن محمّدبن عيسىبن زياد عبسى، پدر او محمّدبن عيسى (جدّ مادرى اين شيخ)، قاسمبن ربيع صحاف، محمّدبن احمدبن يحيى اشعرى، محمّدبن حسينبن ابىالخطّاب، محمّدبن سليمان ابىطاهر زرارى، محمّدبن عبدالحميد، محمّدبن عيسىبن عبيد، يحيىبن زكريا لؤلؤى.
توضيح1. روايات او در اين كتاب (كافى)، فقط از ايّوب، محمّدبن خالد، محمّدبن عبدالحميد و محمّدبن عيسى است.
راويان (غير از مصنّف): ابوغالب احمدبن محمّد زرارى، ابوالقاسم جعفربن محمّدبن قولويه قمى، علىبن حاتم قزوينى، علىبن حبشىبن تونى، محمّدبن محمّدبن حسينبن هارون، ابوعلى محمّدبن همام اسكافى.
تعداد روايات: چهل و اندى حديث.
توضيح 2. مصنّف در اكثر اين روايات، او را به لقب رزّاز يا كنيه ابوالعبّاس يا هر دو ويژگى ياد مىكند تا او را از محمّدبن جعفر اسدى، مشخّص كند؛ همان گونه كه غالبا از اسدى به عنوان محمّدبن ابىعبداللّه يا محمّدبن جعفر اسدى ياد مىكند. البتّه در ده سند، تمييز ميان اين دو، به دلائل ديگرى نياز دارد.
توضيح 3. بر اساس آنچه ياد شد، معلوم مىشود كه او از بزرگان اصحاب حديث بوده، ولى در دو كتاب فهرست (فهرست شيخ طوسى و...) از او ياد نشده، به اين جهت كه كتابى نداشته است. شيخ طوسى نيز از يادكردِ او در باب «لم» ( ) غفلت كرده است. بدين رو، از قلم بسيارى از متأخّران نيز ساقط شده و در ميان آنها مانند افرادِ فراموش شده، از ياد رفته است؛ امّا نجاشى او را در طريق روايتى خود به بيشتر كتابها نام مىبرد.
توضيح 4. بايد دانست كه از رساله ابوغالب زرارى بر مىآيد كه محمّدبن عيسىبن زياد عبسى، جدّ محمّدبن جعفر رزّاز است. نجاشى در ضمن ترجمه
