نتايج

1. كلينى انتساب هر دو صفت قدرت و عجز را به صفات ذاتى حق، جايز نمى‏داند. او مى‏گويد: نه مى‏توانيم بگوييم خدا قادر است كه بداند و نه مى‏توانيم بگوييم خدا عاجز است كه نداند، زيرا استعمال قدرت و عجز در صفات ذات نارواست.
2. علّامه مجلسى وجوه مختلف در معناى كلام كلينى را ذكر كرده و وجه صحيح را با تأكيد و تفصيل بيشترى بيان فرموده است.
3- وجهى كه حرف «لا» را در عبارت «ولايقدر أن لايعلم» زائده مى داند با سياق عبارات كلينى تطبيق ندارد.

منابع

1. بهشتى، احمد. مقاله جايگاه اراده خداوند از ديدگاه ثقة الاسلام كلينى. سفينه، فصلنامه تخصّصى مطالعات قرآن، و حديث، شماره 18.
2. جمعى از دانشمندان. جامع المقدّمات. به خطّ طاهر خوشنويس، تهران: كتابفروشى اسلاميّه، 1379ق.
3. صدراى شيرازى. شرح أصول الكافى. چاپ سنگى، قطع رحلى، بى تا.
4. كلينى محمّدبن يعقوب. الكافي. تهران: دارالكتب الاسلاميّه، 1388ق، چاپ سوم.
5. مازندرانى، مولى محمّد صالح. شرح الكافي. تصحيح و تعليق: ميرزا ابوالحسن خان شعرانى. طهران: المكتبة الاسلامية، 1384ق.
6. مجلسى، محمّد باقر. بحارالانوار الجامعة لدرر أخبار الائمّة الأطهار. دارالكتب الاسلاميّة، 1388ق.
7. ــــــــــــــــ. مرآت العقول في شرح أخبار آل الرسول. تصحيح سيّد هاشم رسولى. تهران: دارالكتب الاسلاميه، چاپ دوم، 1394ق.