حق و باطل در کلام امام علی(ع)

امام علی علیه السلام:

ألا وإنَّ التَّقوى مَطايا ذُلُلٌ، حُمِلَ عَلَيها أهلُها، واُعطوا أزِمَّتَها، فَأَورَدَتهُمُ الجَنَّةَ. حَقٌّ وباطِلٌ، ولِكُلٍّ أهلٌ، فَلَئِن أمِرَ الباطِلُ لَقَديما فَعَلَ، ولَئِنَ قَلَّ الحَقُّ فَلَرُبَّما ولَعَلَّ، ولَقَلَّما أدبَرَ شَيءٌ فَأَقبَلَ !

هان اى مردم! پرهيزگارى، مركب‌هايى است رام كه پرهيزگاران، بر آن سوار شده، لِگام آن را به دست گرفته‌اند، كه آنان را به بهشت مى رساند. حقّ و باطلى هست و هريك را طرفدارانى. اگر باطل فزونى يابد، در گذشته نيز چنين شده است و اگر حق، اندك شود، شايد [روزى قدرت يابد] ؛ ولى كم است آنچه رو گردانده، رو آورد.

نهج البلاغه، خطبه ١٦