معاوية بن عمار از امام صادق عليه السلام نقل مى كند :
اتّق المفاخرة، و عليك بورعٍ يحجزك عن معاصى اللّه عزّ وجلّ، فإنّ اللّه عزّ وجلّ يقول:«ثُمَّ لْيَقْضُواْ تَفَثَهُمْ»۱، و من التفث أن تتكلّم فى إحرامك بكلامٍ قبيح، فإذا دخلت مكّة فطفت بالبيت، تكلّمت بكلامٍ طيّب، و كان ذلك كفّارة لذلك ؛۲از فخر فروشى بپرهيزيد و با ورع، خود را از معصيت خداوند نگه دار. خدا مى فرمايد: سپس خود را از پليدى و كثافات، پاك كنند. از جمله اين كثافات، گفتار زشت در احرام است. پس هنگامى كه به مكه داخل شدى و طواف كردى، گفتار نيكو بگو كه اين كفّاره آن است.
آرى ، گفتار بد ، روح را كدر و دل را تيره مى سازد و صفا و صميميت را نابود مى كند و جبران آن اگر ممكن باشد ، از راه زبان و كلام نيكو ميسر است.
كمك و خدمت به همراهان
برآورده كردن نيازهاى مؤمن و برادر دينى ، از پر ارزش ترين كارها و برتر از بسيارى مستحبات است. از احاديثى كه به ذكر فضيلت اين كار و بيان اجر آن پرداخته اند ، به اهميت آن و ارزش فوق العاده اش پى مى بريم. بعضى از آنها برآوردن حاجت هاى مؤمن را برتر از بيست حج مى شمرد و در بعضى ، اقدام و شروع (به خدمت) بدون موفقيت و كسب نتيجه را برابر با حج مبرور و مقبول خوانده اند. ۳ با اين همه ، به سبب اجر و پاداش فراوان طواف و اعمال مستحبى در ايّام حج ، گاه اشخاص به ترديد افتاده اند و در انتخاب بين «خدمت و كمك به ديگر حاجيان» يا «طواف و نماز مستحبى در مسجدالحرام» متحيّر مانده اند. اسماعيل خثعمى از اين دسته افراد است كه درپى تأييد و امضاى عمل خويش به نزد امام صادق عليه السلام رفته مى گويد :
إنّا إذا قدمنا مكّة، ذهب أصحابنا يطوفون و يتركونى، أحفظ متاعهم. قال: أنت أعظم أجراً؛۴