سوره گل
«پيامبر و زيبايى»
چكيده
صورت و سيرت زيباى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در روايات متعددى گزارش شده است. احاديثى نيز زيبا دوستى پيامبر را به تصوير كشيده است. نوشته كوتاه حاضر، با بهره گيرى از اين روايات، سيماى نورانى حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله را توصيف كرده و سپس به حسّ زيبادوستى و علاقه حضرت به آراستگى پرداخته است.
كليد واژه ها : سيماى پيامبر، آراستگى پيامبر، زيبايى و زيبادوستى.
آفرينش زيبا
گل ، نماد زيبايى است و در دسته گل نبّوت ، يوسف ، برجسته ترين و محمّد ، نهايت آنهاست. پيامبر اكرم ، چنان جذّاب و زيبا بود كه در چشم هر بيننده ـ حتى دشمنان و منكرانش ـ جا گرفته بود. او ، پيش همه عزيز مى نمود و به گفته هند بن أبى هاله ، صورتش مانند ماه شب چهارده مى درخشيد. ۱ با آن كه رنگ پوست اعراب عربستان سبزه بود ، پيامبر ما سرخ و سفيد مى نمود و آن گاه كه رخسار سپيدش به نور وحى ، در سرخى حيا مزيّن مى گشت ، نمايى از زيبايى و شكوهِ ساخته خدا را جلوه گر مى شد. چشمان درشت حضرت ، با مردمك هاى كاملاً مشكى ، مژه هاى بلند و ابروان سياه ، باريك و پيوسته ، در زير طاق بلند پيشانى و بر بالاى يك بينى كشيده و قلمى ، همگى در يك سر متناسب ، نه بزرگ و نه كوچك ، جاى گرفته بودند و نگارگرى بى عيب و نقص خدا را ، در پيش ديد
