>

47
نسيم حديث

يك را بجا و به اندازه تزريق كند. هم از اين روست كه سيما و چهره و رفتار آرام ، نشان دهنده وجود عقل و خردى رهْ يافته به دين ، در پشت اين چهره آرميده است و اين ، همان فرمايش امام على عليه السلام است :
السكينة عنوان العقل؛۱آرامش، نماد خرد است و نيز تقويت كننده آن.۲
آرى ، انسان با تعقّل و خردورزى و با باور معارف دينى و به كار بستن آنها ، مى تواند در برابر رخدادهاى تزلزل آفرين ، پايدارى ورزد و با فتنه ها ، شبهه ها ، موانع و دودلى ها ، به مبارزه برخيزد و آرام و استوار ، در ميدان زندگى پابرجا بماند. بياييم هم آوا با امام سجّاد عليه السلام ، اين را به جدّ ، از خدا بخواهيم :
إلهى، فاجعلنا من الّذين ترسّخت أشجار الشوق إليك فى حدائق صدورهم... واطمأنّت بالرجوع إلى ربّ الأرباب أنفسهم، و تيقّنت بالفوز و الفلاح أرواحهم؛۳خداى من! مرا از كسانى قرار ده كه درختان شوقِ به تو، در بوستان هاى سينه هاشان جايگير شده... و جان هايشان با بازگشت به پروردگار همگان، آرام گرفته و روح هايشان به رستگارى و كاميابى، اطمينان يافته است.

آرامش هاى خيالى

همه ما در زندگى دنيايى خود ، با اطمينان و تكيه بر سكّوهايى به ظاهرْ استوار و ثابت ، خود را در آرامش مى بينيم و به گاهِ پديدار شدن سستى آنها و افشاى بى پايگى و لرزانْ بودنشان ، خود را مى بازيم و اضطراب ، سرتا پاى وجودمان را فرا مى گيرد. عنوان گردآورنده و جامع همه اين تكيه گاه هاىِ به ظاهر آرامش بخش ، دنياست و دوستى آن و آرزوهاى دور و دراز خيالى آن. خدا ، پيامبر و پيشوايان ، انسان ها را از اطمينان كردن به دنيا بازداشته اند و از اعتماد و تكيه به آن ، نهى كرده اند و نيز از اعتماد به قدرت پول ، جوانى و فرصت. خداوند متعال به موسى وحى كرد :

1.غرر الحكم ، ح ۷۸۵.

2.بحار الأنوار ، ج ۱ ، ص ۱۰۷.

3.ميزان الحكمة با ترجمه فارسى ، ج ۴ ، ص ۱۸۵۴ ، ح ۶۴۴۱.


نسيم حديث
46

دارند. امام على عليه السلام مى فرمايد :
إنّ أهنأ الناس عيشا من كان بما قسم اللّه له راضيا؛۱آن كس كه به قسمتى كه خدا براى او معين كرده، راضى است، گواراترين عيش را دارد.
و همين امام بزرگوار ، رضايت را بهترين دور كننده همّ و غمّ انسان مى داند:
نعم الطارد للهمّ الرضا بالقضاء؛۲بهترين دوركننده همّ و غم، رضايت به قضاى الهى است.
و نتيجه مستقيم و بدون واسطه رضايت را ، راحتى (آسودگى خاطر) مى داند:
أرض، تسترح؛۳راضى باش، آسوده خواهى بود.
با اين همه ، معنايى را كه سست ارادگان و تنبل ها گفته اند ، نتيجه نمى دهد و به هيچ وجه ، دستاويزى براى تلاش نكردن و خروج از فقر و پريشانى نيست ، بلكه معنايش آن است كه اگر شخصى على رغم همه كوشش ها و تلاش ها ، باز مصيبت زده و فقير ماند و به بلاهاى طبيعى و انسانى گرفتار آمد و نتوانست حداقل لازم زندگى خود را فراهم كند ، بايد از عنصر رضا كمك بخواهد ، تا سختى بدنى را به اضطراب روحى بدل نكند و بداند كه تنها سطح رويين دريا به طوفان گرفتار مى شود و حادثه ها ، بر عمق يك روح آرام ، تأثيرى ندارد .

نكته

آنچه از نظر نبايد دور افتد ، آن است كه همه اين عوامل ، تنها با قدرت لايزال الهى قابل تحصيل اند و با عنايت اوست كه در اختيار ما قرار مى گيرند ، امّا مديريت استفاده و كاربرد آنها ، با عقل و خرد انسان است. عقل ، به مفهوم حقيقى آن ، با استمداد از معارف دينى و استعدادهاى فطرى ، مى تواند يك يك موانع و آفات آرامش را بررسى كند و پادزهر هر

1.غرر الحكم ، ح ۳۳۹۷.

2.غرر الحكم ، ح ۹۹۰۹.

3.همان ، ح ۲۲۴۳.

  • نام منبع :
    نسيم حديث
تعداد بازدید : 65025
صفحه از 369
پرینت  ارسال به