ديگر توصيه هاى امامان عليهم السلام در باره زهد و بى رغبتى به دنيا و نيز بخشش آنچه در دست داريم و سخاوتمند بودن نيز در همين راستا ، توجيه مى شوند. ۱
8 . دورى از كينه و حسد
كينه توزى و حسدورزى ، از بدترين صفات و زيان بارترين آنهاست. كينه ، مانع رسيدن به اعتدال اخلاقى و رفتارى است و حسد ، موجب انحراف انديشه از مسير اصلى زندگى. ما بايد به خود ، وظيفه خود و راه و مقصد خود بينديشيم و سپس به يارى ديگران بشتابيم ، نه آن كه همواره به فكر نعمت ها ، موفقيت ها و كارهاى ديگران باشيم. به ديگران انديشيدن ، آن هم براى ضربه زدن و جدا كردن ، جهتِ حركت ما را در مسير زندگى تغيير مى دهد و چشمان هدايت ما را از مراقبت مقصد ، به پاييدن همراهان مى كشاند و در چاه و چاله ميان راه ، سرنگون مى سازد. به فرموده امام على عليه السلام :
بياييم سينه هامان را از كينه و حسد بشوييم، تا اسباب سعادت را فراهم آورده باشيم. ۲
9 . دوست خوب
در دفتر دوستى ، سطرهاى فراوانى در باره اهميت و تأثير شگرف دوستى در زندگى نبشته است. 3
همه آنها ، در اينجا انعكاس مى يابند. دوست ، مى تواند سازنده كاخ كمال و يا ويران كننده آرزو و خيال باشد. انسان بر روش دوست خود زندگى مى كند و اكسير حيات ما در دستان دوست است. دوستِ شايسته و حساس به كژروى و سستى ها ، يارى دهنده حركت ما در راه بى انتهاى زندگى است. پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله ، دوست را يكى از عوامل متعدّد خوشبختى دانسته و امام سجاد عليه السلام نيز آن را به زبانى ديگر ، بازگو كرده است.
مى توان اين شعر حافظ را ترجمه سخنان اين دو بزرگ دانست : 4
