نسخه‏ها:

31573/1 ـ تهران، سپهسالار: 7525، آغاز: برابر نمونه، نستعليق، بدون نام كاتب، قرن 12ق، رساله اول مجموعه، «2پ-21ر»19 برگ [ فهرست سپهسالار: 5/654 ].
31574/2 ـ قم، مرعشى: 5777، عنوان معرفى: اجازه مير محمد حسين خاتون آبادى براى زين العابدين خوانسارى، نسخ، بدون نام كاتب، بدون تاريخ كتابت، اجازه چهارم از مجموعه اجازات (يازده اجازه)، «205پ-231پ» 26 برگ] فهرست مرعشى: 15/164 ].
31575/3 ـ قم، مرعشى: 6320، عنوان معرفى: اجازة الحديث، آغاز: برابر نمونه، نستعليق، بدون نام كاتب، بدون تاريخ كتابت، از روى نسخه اصل تحرير شده است.، 34 برگ [ فهرست مرعشى: 16/288 ].
31576/4 ـ تهران، مجلس شوراى اسلامى: 5501، آغاز: برابر نمونه، بدون نام كاتب، بدون تاريخ كتابت، رساله ششم مجموعه، «273پ-292پ»20 برگ [ فهرست مجلس: 16/404 ].
31577/5 ـ قم، مسجد اعظم: 569، نستعليق، بدون نام كاتب، بدون تاريخ كتابت، رساله هجدهم از مجموعه‏اى كه حاوى بيست و يك اثر از مجيز (خاتون آبادى) است، 16 برگ] فهرست مسجد اعظم، قديم: 459؛ فهرست مسجد اعظم، جديد ].

منتخب اللؤلؤة

از: حيدر على بن عزيز الله مجلسى

رجوع كنيد به: اجازه حيدر على مجلسى به فرزندانش .

6285 . نزهة الأنظار فى مشايخ الاجازة الى ائمة الأطهار

از: محمد كاظم بن احمد بن محمد جعفر موسوى جزائرى، سيد (قرن 14ق)

چند اجازه كه اساتيد براى سيد محمد كاظم بن احمد بن محمد جعفر بن عبد الصمد جزائرى موسوى داده و جزائرى در اين رساله همه را جمع آورى نموده است. اسامى اساتيدى كه براى وى اجازه نقل روايت داده اند عبارتند از:

26- نجم شهابى محمود بن احمد محمود سهروردى شيرازى خنجى سپاهانى شافعى در رمضان 902ق؛
27- فخر الاسلام عبد الله بن محمد سعيدى عدوى قرشى شافعى عراقى در ذى الحجه 887ق؛
28- عبدالرحمن بن جنيد معمرى شيرازى باغنوى در 12 شوال 901ق؛
29- سعد بن حاج على در رمضان 905ق؛
30- على بن صديق حسنى در رمضان 905ق؛
31- عماد الدين على شريف قارى در ذيحجه 988ق.

نسخه‏ها:

31572 ـ تهران، دانشگاه تهران: 2143، نسخ، بدون نام كاتب، 863 - 1098ق، اين اجازات به خطوط مختلف تحرير شده و تعدادى از آنها به خط مجيز است، 186 برگ، سابقه: فخر الدين نصيرى: 192] فهرست دانشگاه تهران: 9/785؛ معهد المخطوطات: 3/54 ].

6284 . مناقب الفضلاء (اجازه به زين الدين على بن عين على خوانسارى)

از: محمد حسين بن محمد صالح حسينى خاتون آبادى، سيد (م 1151ق)

اجازه مفصلى كه امير سيد محمد حسين بن امير محمد صالح خاتون آبادى براى شيخ زين الدين (زين العابدين) على بن عين على خوانسارى و در ايام محاصره اصفهان از سوى افغانها در محله خاتون آباد اصفهان در سال 1138ق نگاشته، و در پايان آن باقى طلاب و مؤمنين معاصرين و اقارب و خويشان خود و دو فرزند كوچك و دو نوه خود را نيز در اجازه شريك ساخته است.
چاپ: اين اجازه در آخر كتاب «نفحات الروضات» به صورت عكسى از روى دستخط مرحوم سيد احمد روضاتى به چاپ رسيده و از روى آن توسط انديشمند معاصر آقاى جويا جهانبخش تصحيح و در ميراث حديث شيعه (14/439-520)، منتشر شده است.
آغاز: الحمد لله الذى جعل فى الارض خلفاء من الانبياء واوصياء وجعل العلماء لهم أمناء.