بن صايغ عاملى آن را نقل مى‏كند.
- يادداشتى از مؤلف مبنى بر اينكه مولى شاه مرتضى كاشانى در همان تاريخ قبل در كاشان به وى اجازه عام خصوصا براى روايت اربعين حديث منسوب به شهيد اول داده است. و خود او از ملا فتح الله كاشانى و او از حافظ زواره‏اى و او از شيخ على بن عبد العالى روايت مى‏كند.
ـ سند قرائت قرآن كريم كه محمد بن جزرى در اول اربعينش ذكر نموده است.
20. اجازه شيخ على بن هلال جزائرى براى شيخ على بن عبدالعالى كركى در روز سه شنبه 15 رمضان 909ق؛ به خط مؤلف (كركى) كه از روى خط مجيز نقل نموده است.
21. اجازه شيخ محمد بن محمد بن خاتون عاملى براى همو در 11 ذيحجه 900ق؛ كه در آن سه اجازه را كه از مشايخ خود دريافت نموده اجازه داده و متن آنها را درج نموده، كه عبارتند از:
الف) اجازه علامه حلى به سيد مهنا كه مجيز خود آن را از شيخ جمال الدين بن حاج على و او از شيخ زين الدين بن حسام و او از سيد حسن بن نجم الدين و او از شيخ فخرالدين فرزند علامه حلى و همچنين از سيد عميد الدين و آنها هر دو از علامه حلى دريافت نموده‏اند.
ب) اجازه دوم علامه حلى به سيد مهنا؛
ج) اجازه فخر المحققين فرزند علامه حلى به سيد مهنا؛
د) اجازه ابن فهد حلى به شمس الدين حولانى.
كاتب (سيد حسين كركى) نام مجيز را در عنوان اجازه «محمد بن محمد بن خاتون» ولى در مقدمه اجازه و در آخر آن «محمد بن على بن محمد بن خاتون» تحرير نموده است.
22. اجازه شهيد اول براى زين الدين ابو الحسن على بن ابى محمد حسن بن شمس الدين محمد خازن در ظهر روز چهار شنبه 12 رمضان 784ق در دمشق؛ كه كركى آن را از خط على بن عبد العالى تحرير نموده است.
23. اجازه شيخ ابراهيم بن سليمان قطيفى براى شاه محمود خليفه ؛

وى، مجيز (معانى تبريزى) يادداشت كوتاهى نوشته و در ضمن آن اعلام نموده كه علاوه بر دو شيخ مذكور از مشايخ مصر و عراق و شام اجازه نقل روايت دارد و از همه به مؤلف (سيد حسين كركى) اجازه داده است.
- چند روايتى كه شيخ بهايى بر گرد آورنده مجموعه (سيد حسين كركى) خوانده و او يادداشت نموده بدين ترتيب:
حديث وضوء النبى (ص) كه در بغداد در ساحل دجله بعد از ظهر پنج شنبه 14 جمادى الاول 1003ق براى مؤلف خوانده و او به خط خودش تحرير نموده است.
حديث قدسى «انا الله لا اله الا انا من اقرّ بالتوحيد...» كه در تحت قبه امام عسكرى(ع) در سامراء در شب جمعه 29 جمادى الاول 1003ق خوانده و كركى نوشته است.
حديثى از امام كاظم (ع) كه در بغداد روبروى قبر آن حضرت در شب جمعه 17 جمادى الثانى 1003ق براى وى خوانده و كركى نوشته است. در آخر آن نيز سه بيت به عربى از شيخ بهايى در مدح امام كاظم (ع) نوشته است.
ـ چند روايت در باره امام حسين (ع) و فضل زيارت آن حضرت كه سيد حيدر بيروى بر مؤلف در روز يك شنبه 7 رجب 1003ق در كربلا خوانده و او يادداشت كرده است.
ـ چند حديثى كه شيخ بهايى در كاظمين و كربلا و نجف اشرف در سال 1003ق براى مؤلف خوانده و وى نوشته است.
- روايتى كه امير ابو الولى بن شاه محمود انجو حسنى شيرازى در روز دو شنبه 3 جمادى الاول 1005ق در روبروى ضريع حضرت معصومه (ع) در قم بر مؤلف خوانده و وى يادداشت نموده و در پايان نوشته كه وى اجازه عامى براى داده است.
- يادداشتى از مؤلف مبنى بر اينكه مولى ضياء الدين محمد بن محمود كاشانى در كاشان در 10 جمادى الاول سال 1005ق اجازه‏اى لفظا به وى براى روايت كتاب تهذيب الاحكام شيخ طوسى داده و خود او از ملا احمد اردبيلى و او از سيد على