ب. حيطه ميانْ‌فردي:

1. روابط ميانْ‌فردي: يعني بتواني اوّلاً احساسات ديگران را بشناسي؛ ثانياً آنها را درک کني و بتواني يک رابطه صميمانه را حفظ کني.
2. تعهّد اجتماعي: يعني در هر گروهي که عضو مي‌شوي، عضو مؤثّر و سازنده گروه باشي و همه از تو، به عنوان يک شريک خوب ياد کنند.
3. همدلي: يعني اين که وقتي يک نفر، از احساسات و افکارش با شما حرف بزند، شما بتوانيد خودتان را بگذاريد به جاي او و حسّش را از اين طريقْ درک کنيد.

ج. حيطه سازگاري

1. حلّ مسئله: يعني اين که بتواني بفهمي‌که الآن، مهم‌ترين مشکلات تو کدام‌ها هستند، بتواني آنها را تعريف کني، راه‌حل‌هاي احتمالي‌اش را بشناسي و آنها را امتحان کني.
2. واقعيت‌سنجي: يعني اين که بداني دور و برت چه خبر است و تفاوت‌هاي آن چيزي را که در ذهنت مي‌گذرد، با آن چيزي که در عمل اتّفاق مي‌افتد، بشناسي.
3. انعطاف‌پذيري: يعني اين که خشکْ‌مغز و خشکْ‌دل نباشي. اگر گاهي لازم است بتواني بنا به شرايط، احساسات، فکر‌ها و رفتارهايت را تغيير بدهي.

د. حيطه کنترل فشار رواني

1. توانايي تحمّل استرس (فشار رواني): يعني اين که چه قدر در برابر مصيبت‌ها و اتّفاق‌هاي نامطلوب، مقاومت مي‌کني؟ و چه قدر مي‌تواني در مقابل فشار رواني، تاب بياوري؟

(روان‌شناسي که پرسش‌نامه هوش هيجاني‌اش به فارسي هم ‌ترجمه شده است)، مي‌گفت: «هوش هيجاني، از پنج حيطه، تشکيل شده است که هر کدام از اين حيطه‌ها، خودشان از مؤلفه‌ها (عناصر سازنده) کوچک‌تري تشکيل شده‌اند. حالا هر کس که تعداد بيشتري از اين توانايي‌ها را داشته باشد، هوش هيجاني بيشتري دارد».
عناصر تشکيل‌دهنده هوش‌ هيجاني، از ديدگاه «بارـ اُن» اينها بودند:

الف. حيطه درونْ‌فردي

1. خودآگاهي هيجاني: يعني اين که خودت بفهمي‌که الآن دقيقاً چه احساسي داري. داري مي‌ترسي، عصباني هستي يا از چيزي متنفّري؟ خيلي از آدم‌ها واقعاً در تشخيص احساسات خودشان هم مشکل دارند.
2. جرئت‌ورزي (قاطعيّت): يعني اين که بتواني احساسات، عقايد و تفکّرات خودت را خيلي قاطعانه و البته محترمانه ابراز کني و از حقوقت دفاع کني. همان طور که مي‌بينيد تا کسي احساسات خودش را نشناسد، نمي‌تواند آن را ابراز کند. پس خودآگاهي هيجاني، مقدّمه جرئت‌ورزي است.
3. عزّت نفس (خودْارزش‌بخشي): يعني اين که حالا که احساساتت را مي‌شناسي، آنها را بپذيري و برايشان احترام قائل شوي.
4. خودْشکوفايي: يعني بتواني از استعدادهاي خودت، به نحو مطلوب استفاده کني. در واقع، داشتن هوش، کافي نيست؛ استفاده از آن است که شما را موفّق مي‌کند.
5. استقلال: يعني اين که خيلي ساده، فکر و احساساتت مال خودت باشد و به کسي وابسته نباشي.