نقش رسانه‌ها در ميزان رضايت از زندگي

حميد عابدي

قبل از اين که به رسانه‌هاي امروزي و نقش آنها در شاد نگه داشتن جوامع بپردازيم، بياييد سفري داشته باشيم به هزاران سال پيش؛ زماني که انسان‌هاي نخستين، به نوعي با حرکات دست و صورت و بدن خود و يا با بهره‌گيري از نشانه‌هاي پيرامون خود، با يکديگر و با محيط اطراف، ارتباط برقرار مي‌کردند. کم‌کم و با افزايش تجربه و مهارت، سرانجام، انسان «نئاندرتال»، ^۱ توانست براي اوّلين بار، شروع به برقراري نوعي ارتباط کلامي بسيار ابتدايي ـ‌که بيشتر به صورت فرياد زدن بودـ ، با همنوعان خود کند. اين روند، تا حدود پنج ‌ـ ‌شش هزار سال قبل ادامه يافت تا اين که زباني کاملاً توسعه‌يافته، به وجود آمد. ^۲

سختي‌ها، فشارها و استرس‌ها (نگراني‌ها)، آمادگي بيشتري داشته باشد و با شادکامي و کاميابي، زندگي کند.

منابع:

1 . رضايت از زندگي، عبّاس پسنديده، قم: دار الحديث، اوّل، 1384.
2. آيين تن‌درستي، محمّدمهدي اصفهاني، تهران: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي، اوّل، 1384.
3. ورزش براي قلب و تن‌درستي، ترجمه و اقتباس: فضل الله صفا، تهران: چهر، اوّل، 1371.