10. شخصيت
شخصيت نيز بر «SWB» تأثير دارد؛ چرا که سطح بالاى فعّاليت اجتماعى، مربوط به صفت برون‌گرايى است. روانْ‌رنجورى ـ که يک عامل شخصيتى است ـ ، مى‌تواند مخالف برون‌گرايى باشد و بر «SWB»، اثر منفى بگذارد. کسانى که روانْ‌رنجور هستند، از کنار
آمدن با زندگى روزانه در رنج‌اند و بنا بر اين، عجيب نيست که احساس شادمانى نکنند.
روان‌شناسان دريافته‌اند که خوشبينى و افزايش سازگارى با موقعيت‌هاى فشارزا، از ديگر عواملى هستند که عموماً «SWB» را بالا مى‌برند.
11. نگرش مثبت
ارتباط بين شادکامى و نگرش خوشبينانه نسبت به زندگى، نقش مهمّى در طرّاحى برنامه‌هايى دارد که براى افزايش شادکامى ارائه مى‌شوند.
12. هوش
هوش موروثي يا غير اکتسابي که به وسيله بهره هوشى (I.Q) اندازه‌گيرى مى‌شود، گاهى اوقات يک عامل شخصيتى در نظر گرفته مى‌شود؛ امّا به ندرت، ارتباطى با «SWB» نشان مى‌دهد. جالب است که افراد باهوش، به دليل داشتن ويژگي‌هاي شخصيتى ديگرى که آنها را در موقعيت‌هاى اجتماعى به فعاليت وا مى‌دارد، شاد هستند. به عنوان مثال، افراد باهوش، مخصوصاً در محيط‌هايى مانند دانشگاه، که داشتن بهره هوشي بالا ارزشمند است، شادند. امّا هوشي که مستقيماً با شادکامي پيوند دارد، هوش مهارتي يا اکتسابي است که آن را هوش هيجاني (E.Q) نيز مي‌گويند.
13. سلامت جسمانى
داشتن سلامت، ارتباط پيچيده‌اى با «SWB» دارد. دينر ابتدا بيان مى‌کند که
