بي‌غمي، عيب بزرگي است، که دور از ما باد! ۱
چنين خصلت‌هايي است که نشانه تبلور و تجلّي نوع‌دوستي انسان‌هاست.
گذشته از حُزن عرفاني و حوادث تلخ زندگاني ـ‌که معمولاً همه‌گير و هميشگي نيستندـ ، بيشتر عمر انسان، به طور طبيعي به گونه‌اي مي‌گذرد که مي‌شود با شيوه‌ها و راه‌کارهايي، حالات و روحيات
دروني را تغيير داد و تقويت کرد و آموخت که مي‌توان ضمن استفاده از دستاوردهاي بشر امروزي، به فکر تعالي نيز بود و مي‌توان شادمان زندگي کرد (نه فقط زنده بود) که انسان‌ها، همان گونه مي‌ميرند که زندگي مي‌کنند. لذا در اين مقاله، سعي بر آن است تا برخي از بهترينِ اين راه‌کارها، به صورت دسته‌بندي موضوعي، ارائه گردند.
توصيه‌هاي کلّي و عمومي براي شاد زيستن
ـ وقت خود را با کساني بگذرانيم که بتوانيم چيزهاي تازه از آنها بياموزيم.
ـ به خاطر داشته باشيم که تجربه، معلّم سختگيري است؛ اوّل امتحان مي‌گيرد، بعد مي‌آموزد.
ـ براي شاد زيستن، دو راه بيشتر وجود ندارد: يا نياز خود را کاهش دهيم، يا توان خود را افزايش دهيم.
ـ ما براي يادگيري آمده‌ايم و جهان، معلّم ماست.
ـ اشتباه کردن آدمي، به معناي خطاکار بودن او نيست.
ـ معناي زندگي، قدرداني از همه چيز و وابستگي به هيچ چيز است.
ـ ريسک‌پذير (اهل خطر کردن) باشيم و به مشکلات، به عنوان يک فرصت نگاه کنيم.
