۴۰۳.عنه صلى الله عليه و آله :يُبعَثُ مُنادٍ عِندَ حَضرَةِ كُلِّ صَلاةٍ فَيَقولُ : يا بَني آدَمَ ، قوموا فَأَطفِئوا عَنكُم ما أوقَدتُم عَلى أنفُسِكُم ، فَيَقومونَ فَيَتَطَهَّرون وتَسقُطُ خَطاياهُم مِن أعيُنِهِم ، ويُصَلّونَ فَيُغفَرُ لَهُم ما بَينَهُما ، ثُمَّ يوقِدونَ فيما بَينَ ذلِكَ ، فَإِذا كانَ عِندَ صَلاةِ الاُولى نادى : يا بَني آدَمَ ، قوموا فَأَطفِئوا ما أوقَدتُم عَلى أنفُسِكُم ، فَيَقومونَ فَيَتَطهَّرونَ ويُصَلّونَ فَيُغفَرُ لَهُم ما بَينَهُما ، فَإِذا حَضَرَتِ العَصرُ فَمِثلُ ذلِكَ ، فَإِذا حَضَرَتِ المَغرِبُ فَمِثلُ ذلِكَ ، فَإِذا حَضَرَتِ العَتَمَةُ فَمِثلُ ذلِكَ ، فَيَنامونَ وقَد غُفِرَ لَهُ ^۱ .

۴۰۴.عنه صلى الله عليه و آله :تَحتَرِقونَ فَإِذا صَلَّيتُمُ الفَجرَ غَسَلَتها ، ثُمَّ تَحتَرِقونَ تَحتَرِقونَ فَإِذا صَلَّيتُمُ الظُّهرَ غَسَلَتها ، ثُمَّ تَحتَرِقونَ تَحتَرِقونَ فَإِذا صَلَّيتُمُ العَصرَ غَسَلَتها ، ثُمَّ تَحتَرِقونَ تَحتَرِقونَ فَإِذا صَلَّيتُمُ المَغرِبَ غَسَلَتها ، ثُمَّ تَحتَرِقونَ تَحتَرِقونَ فَإِذا صَلَّيتُمُ العِشاءَ غَسَلَتها ، ثُمَّ تَنامونَ فَلا يُكتَبُ عَلَيكُم شَيءٌ حَتّى تَستَيقِظوا ^۲ .

۴۰۵.عنه صلى الله عليه و آلهـ في ذِكر ثَوابِ الصَّلاةِ ـ: فَإِذا قُمتَ إلَى الصَّلاةِ وتَوَجَّهتَ وقَرَأتَ اُمَّ الكِتابِ وما تَيَسَّرَ لَكَ مِنَ السُّوَرِ ثُمَّ رَكَعتَ فَأَتمَمتَ رُكوعَها وسُجودَها وتَشَهَّدتَ وسَلَّمتَ غُفِرَ لَكَ كُلُّ ذَنبٍ فيما بَينَكَ وبَينَ الصَّلاةِ الَّتي قَدَّمتَها إلَى الصَّلاةِ المُؤَخَّرَةِ ، فَهذا لَكَ في صَلاتِكَ ^۳ .

۴۰۶.القُطبُ الرّاوَنديّ :رَأى (رسولُ اللّه ) صلى الله عليه و آله رَجُلاً يَقولُ : اللّهُمَّ اغفِر لي ولا أراكَ تَفعَلُ ، فَقالَ صلى الله عليه و آله لَهُ : لِمَ تَسوءُ ظَنَّكَ ؟! قالَ : لِأَنّي أذنَبتُ فِيالجاهِليَّةِ والإِسلام ، فَقالَ صلى الله عليه و آله : أمّا ما أذنَبتَ فِي الجاهِليَّةِ فَقَد مَحاهُ الإِيمانُ ، وما
فَعَلتَ فِي الإِسلامِ الصَّلاةُ إلَى الصَّلاةِ كَفّارَةٌ لِما بَينَهُما ^۴ .

۴۰۳.در وقت هر نماز، مناديى بر مى خيزد و مى گويد: اى پسران آدم، برخيزيد و آنچه را بر خود افروخته ايد، خاموش كنيد . پس بر مى خيزند و طهارت مى سازند و خطاهاى پيش رويشان فرو مى ريزد و نماز مى خوانند و آنچه در ميان آن دو بوده آمرزيده مى شود . سپس در اين ميان آتش مى افروزند (گناه مى كنند) پس هنگام نماز نخستين فرياد بر مى آورد: اى فرزندان آدم، برخيزيد و آنچه بر خود افروخته ايد، خاموش كنيد . پس بر مى خيزند، طهارت مى سازند و نماز مى خوانند و آنچه در ميان آن دو بوده ، آمرزيده مى شود و هنگام نماز عصر، همينگونه است و نيز هنگام نماز مغرب و نماز عشاء. پس در حالى كه آمرزيده شده اند، مى خوابند.

۴۰۴.مى سوزيد، پس هنگامى كه نماز صبح مى خوانيد بر آن آب مى ريزيد . سپس مى سوزيد و مى سوزيد ، پس هنگامى كه نماز ظهر مى خوانيد بر آن آب مى ريزيد. سپس مى سوزيد و مى سوزيد ، پس هنگامى كه نماز عصر مى خوانيد بر آن آب مى ريزيد. سپس مى سوزيد و مى سوزيد، پس هنگامى كه نماز مغرب مى خوانيد بر آن آب مى ريزيد . سپس مى سوزيد و مى سوزيد، پس هنگامى كه نماز عشاء مى خوانيد بر آن آب مى ريزيد. سپس مى خوابيد و بر شما چيزى نوشته نمى شود تا اينكه بيدار شويد.

۴۰۵.در بيان پاداش نماز ـ : هنگامى كه به نماز مى ايستى و رو به قبله مى كنى و ام الكتاب (سوره حمد) را و هر سوره اى كه مى توانى، مى خوانى سپس خم مى شوى وركوع وسجود را تمام به جا مى آورى و تشهد و سلام مى گويى ، همه گناهانت از نمازى كه آوردى تا نماز پس از آن ، آمرزيده مى شود . اين است آنچه در نمازت به دست مى آورى.

۴۰۶.قطب راوندى:پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مردى را ديد كه مى گويد: خدايا ، مرا
بيامرز و نمى بينم كه بيامرزى. پس حضرت به او فرمود: چرا بدگمانى؟ گفت: چون من در دوران جاهليت و اسلام گناه كرده ام. حضرت فرمود: اما گناهانى كه در جاهليت كرده اى، ايمان آن ها را زدود و آنچه در اسلام انجام داده اى، نماز تا نماز ، كفاره ميان آن دوست.

۳۹۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الصَّلَواتُ كَفّاراتٌ لِما بَينَهُنَّ ، لِأَنَّ اللّهَ عز و جل قالَ : «إنَّ الحَسَناتِ يُذهِبنَ السَّيِّئاتِ»^۱ .

۳۹۴.أبو أيّوبَ الأَنصارِيّ :إنَّ النَّبيَّ صلى الله عليه و آله كانَ يَقولُ : إنَّ كُلَّ صَلاةٍ تَحُطُّ ما بَينَ يَدَيها مِن خَطيئَةٍ ^۲ .

۳۹۵.أبو ذَرّ :قُلتُ : يا رَسولَ اللّهِ ، فَما تَوبَةُ الرَّجُلِ الَّذي يَكذِبُ مُتَعَمِّدًا ؟ قالَ : الاِستِغفارُ والصَّلواتُ الخَمسُ تَغسِلُ ذلِكَ ^۳ .

۳۹۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن تَوَضَّأَ كَما اُمِرَ وصَلّى كما اُمِرَ غُفِرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن عَمَلٍ ^۴ .

۳۹۷.عنه صلى الله عليه و آله :الصَّلَواتُ الخَمسُ والجُمُعَةُ إلَى الجُمُعَةِ كَفّاراتٌ لِما بَينَهُنَّ ما لم تُغشَ الكَبائِرُ ^۵ .

۳۹۸.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ المُسلِمَ لَيُصَلّي وخَطاياهُ مَوضوعَةٌ عَلى رَأسِهِ ، فَكُلَّما سَجَدَ تَحاتَّت ، فَيَفرَغُ حينَ يَفرَغُ مِن صَلاتِهِ وقَد تَحاتَّت خَطاياهُ ^۶ .

۳۹۹.عنه صلى الله عليه و آله :ما مِن حافِظَينِ يَرفَعانِ إلَى اللّهِ بِصَلاةِ رجلٍ مَعَ صَلاةٍ إلاّ قالَ اللّهُ تَبارَكَ وتَعالى : اُشهِدُكُما أنّي قَد غَفَرتُ لِعَبدي ما بَينَهُما ^۷ .

۴۰۰.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ العَبدَ المُسلِمَ لَيُصَلِّي الصَّلاةَ يُريدُ بِها وَجهَ اللّهِ فَتَهافَتُ عَنهُ ذُنوبُهُ كَما يَتَهافَتُ هذَا الوَرَقُ عَن هذِهِ الشَّجَرَةِ ^۸ .

۴۰۱.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ أحَدَكُم إذا تَوَضَّأَ فَأَحسَنَ وأتَى المَسجِدَ لا يُريدُ إلاَّ الصَّلاةَ لَم يَخطُ خُطوَةً إلاّ رَفَعَهُ اللّهُ بِها دَرَجَةً وحَطَّ عَنهُ خَطيئَةً ^۹ .

۴۰۲.عنه صلى الله عليه و آله :ما مِن صَلاةٍ يَحضُرُ وَقتُها إلاّ نادى مَلَكٌ بَينَ يَدَيِ اللّهِ : أيُّهَا النّاسُ ،
قوموا إلى نيرانِكُمُ الَّتي أوقَدتُموها عَلى ظُهورِكُم فَأَطفِئوها بِصَلاتِكُ ^۱۰ .

۳۹۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نمازها، پوشاننده آنچه در ميان آن هاست، مى باشند ؛ چون خداوند عز و جلگفته است: «همانا خوبيها، بديها را از ميان مى برند»^۱۱ .

۳۹۴.ابو ايّوب انصارى:پيامبر همواره مى گفت: هر نماز، خطاهاى پيش از خود را مى زدايد.

۳۹۵.ابوذر:عرض كردم: اى پيامبر خدا، توبه مردى كه از روى قصد دروغ مى گويد چيست؟ فرمود: آمرزش خواستن و نمازهاى پنجگانه كه آن را مى شويد.

۳۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس وضو بگيرد آنگونه كه فرمان داده شده و نماز بخواند آنگونه كه فرمان يافته، هر چه پيشتر كرده آمرزيده مى شود.

۳۹۷.نمازهاى پنجگانه ونمازجمعه تا جمعه، پوشاننده آنچه در ميان آن هاست، مى باشند تا آنگاه كه گناهان بزرگ را در بر نگيرد. نداشته باشد.

۳۹۸.همانا مسلمان نماز مىگزارد در حالى كه خطاهايش بر سرش نهاده شده است . پس هرگاه سجده مى كند فرو مى ريزد و از نماز فارغ مى شود ، در حالى كه خطاهايش ريخته است.

۳۹۹.هيچگاه دو فرشته نگهبان، نماز انسان را با نماز ديگرش به سوى خدا نمى برند ، جز اينكه خداى تبارك و تعالى (به آن دو فرشته) مى گويد: شما را گواه مى گيرم كه ميان آن دو نماز را بر بنده ام آمرزيدم.

۴۰۰.همانا گناهان بنده مسلمان در حال نماز خالصانه فرو مى ريزد ، همانگونه كه اين برگ از اين درخت فرو مى ريزد.

۴۰۱.هرگاه يكى از شما وضويى نيكو بگيرد و فقط براى نماز به مسجد بيايد، هيچ گامى بر نمى دارد ، جز اينكه خداوند در برابر آن او را يك درجه بالا مى برد و خطايى را از او مى زدايد.

۴۰۲.وقت هيچ نمازى در نمى رسد ، جز اينكه فرشته اى در پيشگاه خداوند فرياد بر مى آورد: اى مردم، به سوى آتشهايى كه بر پشت خود افروخته ايد، برخيزيد و با نمازهايتان آن ها را خاموش سازيد.