۴۲۲.أنس :إنَّ فَتًى مِنَ الأَنصارِ كانَ يُصَلِّي الصَّلاةَ مَعَ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ويَرتَكِبُ الفَواحِشَ ، فَوُصِفَ ذلِكَ لِرَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله فَقالَ : إنَّ صَلاتَهُ تَنهاهُ يَومًا ۱ .
۴۲۳.أبو هريرة :جاءَ رَجُلٌ إلَى النَّبيِّ صلى الله عليه و آله فَقالَ : إنَّ فُلانًا يُصَلّي بِاللَّيلِ فَإِذا أصبَحَ سَرَقَ ، قالَ : إنَّهُ سَيَنهاهُ ما يَقولُ ۲ .
۴۲۴.الإمام الصادق عليه السلام :مَن أحَبَّ أن يَعلَمَ أقُبِلَت صَلاتُهُ أم لَم تُقبَل فَليَنظُر هَل مَنَعَتهُ صَلاتُهُ عَنِ الفَحشاءِ والمُنكَرِ ، فَبِقَدرِ ما مَنَعَتهُ مِنهُ قُبِلَت مِنهُ ۳ .
۴۲۵.عنه عليه السلام :الصَّلاة حُجزَةُ اللّهِ ، وذلِكَ أنَّها تَحجِزُ المُصَلّيَ عَنِ المَعاصي مادامَ في صَلاتِهِ ، قالَ اللّهُ عز و جل : «إنَّ الصَّلاةَ تَنهى عَنِ الفَحشاءِ والمُنكَرِ»۴ .
۴۲۶.عنه عليه السلام :اعلَم أنَّ الصَّلاةَ حُجزَةُ اللّهِ فِي الأَرضِ ، فَمَن أحَبَّ أن يَعلَمَ ما أدرَكَ مِن نَفعِ صَلاتِهِ فَليَنظُر ، فَإِن كانَت صَلاتُهُ حَجَزَتهُ عَنِ الفَواحِشِ والمُنكَرِ فَإِنَّما أدرَكَ مِن نَفعِها بِقَدرِ ما احتَجَزَ ۵ .
راجع : الحديث 136 .
5 / 27
الاِستِقـامَة
الكتاب:
«يا أيُّها الَّذينَ آمَنوا استَعينوا بِالصَّبرِ والصَّلاةِ إنَّ اللّهَ مَعَ الصّابِرينَ» ۶ .
۴۲۷.حُذَيفَة : كانَ النَّبيُّ صلى الله عليه و آلهإذا حَزَبَهُ ۷ أمرٌ صَلّى ۸ .
۴۲۱.عمران بن حصين:درباره گفته خدا: «همانا نماز از كار زشت و ناپسند باز مى دارد» از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيده شد. فرمود: هر كس، نمازش او را از كار زشت و ناپسند باز ندارد، نمازى ندارد.
۴۲۲.انس:جوانى از انصار همراه پيامبر نماز مى گزارد و كارهاى زشت هم مى كرد . اين مطلب را به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله گفتند. فرمود: روزى، نمازش او را باز مى دارد ۹ .
۴۲۳.ابو هريره: مردى نزد پيامبر آمد و گفت: همانا فلانى در شب نماز مى خواند و صبح، دزدى مى كند. فرمود: آنچه مى گويد (نمازش) بزودى او را باز مى دارد.
۴۲۴.امام صادق عليه السلام :هر كس دوست دارد بداند آيا نمازش پذيرفته شده است يا نه، پس بنگرد آيا نمازش، او را از كار زشت و ناپسند بازداشته است، يا نه. پس به هر اندازه كه او را بازداشته، از او پذيرفته شده است.
۴۲۵.نماز ، بازدارنده اى الهى است؛ زيرا نمازگزار را تا آنگاه كه در نماز است از گناهان باز مى دارد. خداى عز و جل مى فرمايد: «همانا نماز از كار زشت و ناپسند باز مى دارد» .
۴۲۶.بدان كه نماز بازدارنده اى براى خدا در زمين است، پس هر كس دوست دارد بداند چه اندازه از نمازش سود برده ، پس بنگرد اگر نمازش او را از كارهاى زشت و ناپسند باز داشته، به همان اندازه كه او را بازداشته، سود جسته است.
5/27
پايدارى
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد، از شكيبايى و نماز يارى جوييد؛ كه خدا با شكيبايان است.»
۴۲۷.حذيفه:هرگاه به پيامبر صلى الله عليه و آله غم و اندوهى مى رسيد، نماز مى خواند ۱۰ .
1.مجمع البيان : ۸ / ۴۴۷ عن أنس ، البحار : ۸۲ / ۱۹۸ وزاد في آخره «فَلَم يَلبَث أن تابَ» .
2.مسند ابن حنبل : ۳ / ۴۵۷ / ۹۷۸۵ ، تفسير ابن كثير : ۶ / ۲۹۰ عن جابر .
3.مجمع البيان : ۸ / ۴۴۷ .
4.التوحيد : ۱۶۶ / ۴ .
5.معاني الأخبار : ۲۳۷ / ۱ عن يونس بن ظبيان .
6.البقرة : ۱۵۳ ، وراجع : البقرة : ۴۵ .
7.في الحديث : كان إذا حزبه أمر صلّى ، أي إذا نزل به مهمّ أو أصابه غمّ (لسان العرب : ۱ / ۳۰۹ ) .
8.سنن أبي داود : ۲ / ۳۵ / ۱۳۱۹ ، مسند ابن حنبل : ۹ / ۸۵ / ۲۳۳۵۹ ؛ مجمع البيان : ۱ / ۲۱۷ وفيه «كانَ النَّبيُّ صلى الله عليه و آله إذا حَزَنَهُ أمرٌ اِستَعانَ بِالصَّلاةِ والصَّومِ» .
9.در بحار افزوده است: «طولى نكشيد كه توبه كرد».
10.در مجمع البيان چنين آمده است : «هرگاه پيامبر از چيزى اندوهگين مى شد، از نماز و روزه يارى مى جست».
