۴۷۳.الإمام عليّ عليه السلام :الفَرقُ بَينَ المُؤمِنِ والكافِرِ الصَّلاةُ ، فَمَن تَرَكَها وادَّعَى الإِيمانَ كَذَّبَهُ فِعلُهُ ، وكانَ عَلَيهِ شاهِدٌ مِن نَفسِهِ ^۱ .

۴۷۴.الإمام الصادق عليه السلامـ وقَد سُئِلَ : ما بالُ الزّاني لا تُسَمّيهِ كافِرًا وتارِكُ الصَّلاةِ قَد سَمَّيتَهُ كافِرًا ؟ ومَا الحُجَّةُ في ذلِكَ ؟ ـ: لأَِنَّ الزّانيَ وما أشبَهَهُ إنَّما يَفعَلُ ذلِكَ لِمَكانِ الشَّهوَةِ لأَنَّها تَغلِبُهُ ، وتارِكَ الصَّلاةِ لا يَترُكُها إلاَّ استِخفافًا بِها ^۲ .

راجع : الحديث 457 .

۴۷۳.امام على عليه السلام :تفاوت ميان مؤمن و كافر، نماز است . پس هر كس آن را ترك كند و ادعاى ايمان كند، عملش او را تكذيب مى كند و گواهى از خودش بر خود اوست.

۴۷۴.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به اين پرسش : چگونه زناكار را كافر نمى ناميد و ترك كننده نماز را كافر مى ناميد و دليل آن چيست؟ ـ: چون زناكار و مانند آن، به جهت غلبه شهوت آن را انجام مى دهد و ترك كننده نماز فقط از روى سبك شمردن ، آن را ترك مى كند.

3 / 29

الكفر

۴۶۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن تَرَكَ الصَّلاة مُتَعَمِّدًا فَقَد كَفَرَ جِهارًا ^۱ .

۴۶۳.عنه صلى الله عليه و آله :العَهدُ الَّذي بَينَنا وبَينَهُمُ الصّلاةُ ، فَمَن تَرَكَها فَقَد كَفَرَ ^۲ .

۴۶۴.عنه صلى الله عليه و آله :لا دينَ لِمَن لا صَلاةَ لَهُ ^۳ .

۴۶۵.عنه صلى الله عليه و آله :لا سَهمَ فِي الإِسلامِ لِمَن لا صَلاةَ لَهُ ^۴ .

۴۶۶.عنه صلى الله عليه و آله :ما بَينَ الكُفرِ والإِيمانِ إلاّ تَركُ الصَّلاةِ ^۵ .

۴۶۷.عنه صلى الله عليه و آله :بَينَ العَبدِ وبَينَ الكُفرِ تَركُ الصَّلاةِ ^۶ .

۴۶۸.عنه صلى الله عليه و آله :مَن تَرَكَ الصَّلاةَ لا يَرجو ثَوابَها ولا يَخافُ عِقابَها ، فَلا اُبالي أن يَموتَ يَهوديًّا أو نَصرانيًّا أو مَجوسيًّا ^۷ .

۴۶۹.عنه صلى الله عليه و آله :ما بَينَ المُسلِمِ وبَينَ الكافِرِ إلاّ أن يَترُكَ الصَّلاةَ الفَريضَةَ مُتَعَمِّدًا أو يَتَهاوَنَ بِها فَلا يُصَلّيَها ^۸ .

۴۷۰.الإمام الصادق عليه السلام :جاءَ رَجُلٌ إلَى النَّبيِّ صلى الله عليه و آله فَقالَ : يا رَسولَ اللّهِ أوصِني ، فَقالَ : لا تَدَعِ الصَّلاةَ مُتَعَمِّدًا ، فَإِنَّ مَن تَرَكَها مُتَعَمِّدًا فَقَد بَرِئَت مِنهُ مِلَّةُ الإِسلا ^۹ .

۴۷۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ في وَصيَّتِهِ لِمُعاذٍ ـ: لا تَترُكَنَّ صَلاةً مَكتوبَةً مُتَعَمِّدًا ، فَإِنَّ مَن تَرَكَ صَلاةً مَكتوبَةً مُتَعَمِّدًا فَقَد بَرِئَت مِنهُ ذِمَّةُ اللّهِ ^۱۰ .

۴۷۲.الإمام الصادق عليه السلامـ لِمَن سَأَلَهُ عَنِ الكَبائِرِ ـ: تَركُ الصَّلاةِ مُتَعَمِّدًا أو شَيئًا مِمّا
فَرَضَ اللّهُ عز و جل ، لأَِنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله قالَ : مَن تَرَكَ الصَّلاةَ مُتَعَمِّدًا فَقَد بَرِئَ مِن ذِمَّةِ اللّهِ عز و جل وذِمَّةِ رَسولِهِ ^۱۱ .

3/29

كفر

۴۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركس نماز را عمدا ترك كند، آشكارا كفر ورزيده است ^۱۲ .

۴۶۳.پيمان ميان ما و آنان، نماز است . پس هر كس آن را ترك كند ، كافر شده است.

۴۶۴.كسى كه نماز نمى گزارد، دين ندارد.

۴۶۵.كسى كه نماز نمى گزارد، بهره اى از دين ندارد ^۱۳ .

۴۶۶.(مرز) ميان كفر و ايمان ، جز ترك نماز نيست.

۴۶۷.(مرز) ميان بنده و كفر، ترك نماز است ^۱۴ .

۴۶۸.هركس نماز را ترك كند و به پاداش آن اميد نورزد و از عذاب نهراسد، اهميت نمى دهم كه يهودى، مسيحى و يا مجوس بميرد.

۴۶۹.ميان مسلمان و كفر ، جز اين نيست كه نماز واجب را از روى قصد ترك كند و يا به جهت سبك شمردن آن را نخواند.

۴۷۰.امام صادق عليه السلام :مردى نزد پيامبر آمد و گفت: اى پيامبر خدا، مرا سفارش كن. فرمود: نماز را از روى قصد وامگذار كه هر كس آن را از روى قصد ترك كند، دين اسلام از او وا رهيده است. (مسلمان نيست) ^۱۵ .

۴۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش به معاذ ـ: هرگز نماز واجب را از روى قصد ترك مكن ، كه هر كس نماز واجب را از روى قصد ترك كند، خداوند تعهدى دربرابر او ندارد ^۱۶ .

۴۷۲.امام صادق عليه السلامـ به كسى كه از گناهان بزرگ پرسيده بود ـ: ترك كردن نماز
از روى قصد يا هر آنچه خداى عز و جل واجب كرده است؛ زيرا پيامبرخدا صلى الله عليه و آلهفرمود: هر كس نماز را از روى قصد ترك كند ، از پيمان خداوند عز و جلو پيمان پيامبرش ، بيرون رفته است.