۴۹۰.عنه عليه السلامـ في بَيانِ ما ناجَى اللّهُ عز و جل بِهِ موسى عليه السلام ـ: يا موسى ، لا أقبَلُ الصَّلاةَ إلاّ لِمَن تَواضَعَ لِعَظَمَتي ، وألزَمَ قَلبَهُ خَوفي ، وقَطَعَ نَهارَهُ بِذِكري ، ولَم يَبِت مُصِرًّا عَلَى الخَطيئَةِ ، وعَرَفَ حَقَّ أوليائي وأحِبّائي ^۱ .

راجع : الفصل 7 و 9 و 13 و 22 .

۴۹۰.در بيان آنچه خداوند در مناجات موسى به او فرمود: اى موسى، نماز را نمى پذيرم جز از كسى كه در برابر بزرگى من سر فرود آورده، ترس از مرا همنشين دلش ساخته، روزش را با ياد من سپرى كرده ، شبش را با پافشارى بر خطا به روز نبرده و حق اوليا و دوستان من را شناخته است .

الفصل الثاني والثلاثون: موجِباتُ قَبولِ الصَّلاةِ

۴۸۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الصَّلاةُ خَلفَ رَجُلٍ وَرِعٍ مَقبولَةٌ ^۱ .

۴۸۶.عنه صلى الله عليه و آله :لَو صَلَّيتُم حَتّى تَكونوا كَأَوتادٍ [ر] وصُمتُم حَتّى تَكونوا كَالحَنايا ^۲ لَم يَقبَلِ اللّهُ مِنكُم إلاّ بِوَرعٍ حاجِزٍ ^۳ .

۴۸۷.الإمام عليّ عليه السلام :لا تَجوزُ صَلاةُ امرِئٍ حَتّى يُطَهِّرَ خَمسَ جَوارِحِهِ : الوَجهَ ، واليَدَينِ ، والرَّأسَ ، والرِّجلَينِ بِالماءِ ، والقَلبَ بِالتَّوبَةِ ^۴ .

۴۸۸.أبو حازِم :قالَ رَجُلٌ لِزَينِ العابِدينَ عليه السلام . . . ما سَبَبُ قَبولِها ( الصَّلاة ) ؟ قالَ : وَلايَتُنا والبَراءَةُ مِن أعدائِنا ^۵ .

۴۸۹.الإمام الصادق عليه السلام :قالَ اللّهُ تَبارَكَ وتَعالى : إنَّما أقبَلُ الصَّلاةَ مِمَّن تَواضَعَ لِعَظَمَتي ، ويَكُفُّ نَفسَهُ عَنِ الشَّهَواتِ مِن أجلي ، ويَقطَعُ نَهارَهُ بِذِكري ، ولا يَتَعاظَمُ عَلى خَلقي ، ويُطعِمُ الجائِعَ ، ويَكسُو العاريَ ، ويَرحَمُ المُصابَ ، ويُؤوِي الغَريبَ ، فَذلِكَ يُشرِقُ نورُهُ مِثلَ الشَّمسِ ، وأجعَلُ لَهُ فِي الظُّلُماتِ نورًا وفِي الجَهالَةِ عِلمًا ، وأكلأُهُ بِعِزَّتي ، وأستَحفِظُهُ بِمَلائِكَتي ، يَدعوني
فَاُلَبّيهِ ، ويَسأَلُني فَاُعطيهِ ، فَمَثَلُ ذلِكَ عِندي كَمَثَلِ جَنّاتِ الفِردَوسِ ، لا تَيبَسُ ثِمارُها ، ولا تَتَغَيَّرُ عَن حالِها ^۶ .

فصل سى و دوّم: اسباب پذيرش نماز

۴۸۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نماز پشت سر مرد پرهيزكار، پذيرفته است.

۴۸۶.اگر نماز مى خوانديد تا چون ميخ (يا زه كمان) مى شديد و روزه مى گرفتيد تا چون كمان مى شديد، خداوند از شما نمى پذيرفت جز با ورعى بازدارنده (از گناه).

۴۸۷.امام على عليه السلام :جايز نيست انسان نماز بخواند ، تا اينكه پنج عضوش را: صورت و دو دست و سر و دوپايش را با آب و دل را با توبه بشويد.

۴۸۸.مردى به امام سجاد عليه السلام عرض كرد: ... چه چيز سبب پذيرش نماز است؟ فرمود: ولايت ما و برائت از دشمنانمان.

۴۸۹.امام صادق عليه السلام :خداوند تبارك و تعالى گفته است: نماز را تنها از كسى مى پذيرم كه در برابر بزرگى من سر فرود آورد و خود را به خاطر من از شهوتها نگه دارد و روزش را با ياد من سپرى كند و بر آفريده هاى من بزرگى نكند ، گرسنه را سير كند و برهنه را بپوشاند، بر مصيبت زده رحم آورد و غريب را پناه دهد. پس نور اين شخص چون خورشيد مى درخشد و برايش در تاريكيها، نور و در نادانيها، دانايى، قرار مى دهم. با عزّتم او را نگاه مى دارم و با فرشتگانم از او نگهبانى
مى كنم. مرا مى خواند، پاسخش مى دهم از من درخواست مى كند، مى دهم. حكايت او نزد من حكايت باغهاى بهشت است، كه ميوه هايش خشك و حالش دگرگون نمى گردد.