۴۹۶.عنه صلى الله عليه و آله :مَنِ اشتَرى ثَوبًا بِعَشرَةِ دَراهِمَ وفيهِ دِرهَمٌ حَرامٌ لَم يَقبَلِ اللّهُ لَهُ صَلاةً ما دامَ عَلَيهِ ^۱ .

۴۹۷.الإمام عليّ عليه السلام :اُنظُر فيما تُصَلّي ، وعَلى ما تُصَلّي ، إن لَم يَكُن مِن وَجهِهِ وحِلِّهِ فَلا قَبولَ ^۲ .

۴۹۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :لا يَقبَلُ اللّهُ عز و جل صَلاةَ رَجُلٍ لا يُؤَدِّي الزَّكاةَ حَتّى يَجمَعَهُما ، فَإِنَّ اللّهَ عز و جل قَد جَمَعَهُما ، فَلا تُفَرِّقوا بَينَهُما ^۳ .

۴۹۹.الإمام الباقر عليه السلام :إنَّ اللّهَ عز و جل قَرَنَ الزَّكاةَ بِالصَّلاةِ فَقالَ : «أَقيمُوا الصَّلاةَ وآتُوا الزَّكاةَ»^۴ فَمَن أقامَ الصَّلاةَ ولَم يُؤتِ الزَّكاة لَم يُقِمِ الصَّلاةَ ^۵ .

۵۰۰.الإمام الصادق عليه السلام :مَن نَظَرَ إلى أبَوَيهِ نَظَرَ ماقِتٍ وهُما ظالِمانِ لَهُ لَم يَقبَلِ اللّهُ لَهُ صَلاةً ^۶ .

۵۰۱.عنه عليه السلام :أيُّمَا امرَأَةٍ تَطَيَّبَت لِغَيرِ زَوجِها لَم تُقبَل مِنها صَلاةٌ حَتّى تَغتَسِلَ مِن طيبِها كَغُسلِها مِن جَنابَتِها ^۷ .

۵۰۲.فيما أوحَى اللّهُ تَعالى إلى داوُدَ عليه السلام :لَرُبَّما صَلَّى العَبدُ فَأَضرِبُ بِها وَجهَهُ وأحجُبُ عَنّي صَوتَهُ ، أتَدري مَن ذلِكَ يا داوُدُ ؟ ذلِكَ الَّذي يُكثِرُ الاِلتِفاتَ إلى حَرَمِ المُؤمِنينَ بِعَينِ الفِسقِ ، وذلِكَ الَّذي حَدَّثَتهُ نَفسُهُ لَو وَلي أمرًا لَضَرَبَ فيهِ الأَعناقَ ظُلمًا ^۸ .

راجع : الفصل 23 - 26 ؛ والحديث 164 و 220 و 258 و 267 و 288 .

۴۹۶.هر كس جامه اى به ده دينار بخرد و يك درهمش حرام باشد، خداوند تا هنگامى كه در بر اوست، نمازش را نمى پذيرد.

۴۹۷.امام على عليه السلام :بنگر در چه نماز مى خوانى و بر چه نماز مى گزارى، اگر از راه و طريقه حلالش نباشد، پذيرشى نيست.

۴۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل نماز كسى را كه زكات نپردازد ، نمى پذيرد تا آنگاه كه ميان هر دو جمع كند، كه خداوند عز و جل آن دو را جمع كرده است، پس ميان آن دو جدايى ميندازيد.

۴۹۹.امام باقر عليه السلام :همانا خداوند عز و جل ، نماز را با زكات همراه كرده است و گفته: «نماز بر پاداريد و زكات بپردازيد»^۹ . پس هر كس نماز برپا دارد و زكات ندهد، نماز را هم بر پا نكرده است.

۵۰۰.امام صادق عليه السلام :كسى كه به پدر و مادرش كينه توزانه بنگرد، حتّى اگر بر او ستمكار باشند، خداوند نمازى را از او نمى پذيرد.

۵۰۱.هر زنى كه خود را براى غير شوهرش خوشبو كند، نمازش پذيرفته نمى شود تا آنگاه كه از آن بوى خوش غسل كند همچون غسل جنابت.

۵۰۲.در آنچه خداوند متعال به داود وحى كرد: بسا كه بنده نماز مى گزارد و آن را به صورتش مى زنم و از شنيدن صدايش، خوددارى مى كنم . اى داود ، آيا مى دانى آن چه كسى است؟ آن كسى است كه با چشم ناپاك به حرم مؤمنان، فراوان مى نگرد و نيز كسى كه با خود گفته است اگر حاكم مى شد به خاطر آن و به ستم گردن مى زد.

الفصل الثالث والثلاثون: موانِعُ قَبولِ الصَّلاةِ

۴۹۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :خَمسَةٌ لَيسَ لَهُم صَلاةٌ : امرَأَةٌ سَخِطَ عَلَيها زَوجُها . . . ومُصارِمٌ لا يَتَكَلَّمُ أخاهُ فَوقَ ثَلاثَةِ أيّامٍ ، ومُدمِنُ خَمرٍ ، وإمامُ قوَمٍ يُصَلّي بِهِم وهُم لَهُ كارِهونَ ^۱ .

۴۹۲.عنه صلى الله عليه و آله :ثَلاثَةٌ لا تَرتَفِعُ صَلاتُهُم فَوقَ رُؤوسِهِم شِبرًا : رَجُلٌ أمَّ قَومًا وهُم لَهُ كارِهونَ ، وامرَأَةٌ باتَت وزَوجُها عَلَيها ساخِط ، وأخَوانِ مُتَصارِمانِ ^۲ .

۴۹۳.عنه صلى الله عليه و آله :مَن شَرِبَ خَمرًا حَتّى يَسكَرَ لَم يَقبَلِ اللّهُ عز و جل مِنهُ صَلاتَهُ أربَعينَ صَباحًا ^۳ .

۴۹۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَنِ اغتابَ مُسلِمًا أو مُسلِمَةً لَم يَقبَلِ اللّهُ تَعالى صَلاتَهُ ولا صِيامَهُ أربَعينَ يَومًا ولَيلَةً إلاّ أن يَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ ^۴ .

۴۹۵.عنه صلى الله عليه و آله :أوحَى اللّهُ إلَيَّ أن يا أخَا المُرسَلينَ ويا أخَا المُنذِرين ، أنذِر قَومَكَ لا يَدخُلوا بَيتًا مِن بُيوتي ولأَِحَدٍ مِن عِبادي عِندَ أحَدٍ مِنهُم مَظلِمَةٌ فَإِنّي ألعَنُهُ
مادامَ قائِمًا يُصَلّي بَينَ يَدَيَّ حَتّى يَرُدَّ تِلكَ المَظلِمَةَ ^۵ .

فصل سى و سوّم: موانع پذيرش نماز

۴۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :پنج نفر نمازى ندارند: زنى كه شوهرش بر او خشمگين است ... و شخصى كه با برادرش قطع رابطه كرده و بيش از سه روز با او گفتگو نكند و آن كه پيوسته شراب مى نوشد و امام گروهى كه براى آنان نماز مى خواند و حال آنكه او را دوست ندارند.

۴۹۲.نماز سه نفر، از بالاى سرشان، يك وجب هم بالا نمى رود: مردى كه امام جماعت گروهى شده است، حال آن كه از او ناخشنودند، زنى كه شب را به روز مى برد و حال آنكه شوهرش بر او خشمگين است و دو برادر از هم جدا شده .

۴۹۳.خدا تا چهل روز نماز آن كه را شراب مى نوشد تا مست شود نمى پذيرد ^۶ .

۴۹۴.خداى متعال ، تا چهل شبانه روز نماز و روزه غيبت كننده از مرد يا زن مسلمان را نمى پذيرد ، مگر اينكه غيبت شونده از او درگذرد.

۴۹۵.خداوند به من وحى كرد كه اى از تبار رسولان و بيم دهندگان، قومت را بترسان ، از اينكه به خانه اى از خانه هاى من درآيند در حالى كه چيزى از بندگانم به ستم نزد آن ها باشد كه پيوسته او را در طول ايستادن به نماز در پيشگاهم، لعنت مى كنم تا آنگاه كه آنچه را به ستم گرفته باز گرداند.