۵۰۸.جابِرُ بنُ سَمُرَة :إنَّ النَّبيَّ صلى الله عليه و آله كانَ إذا صَلَّى الفَجرَ جَلَسَ في مُصَلاّهُ حَتّى تَطلُعَ الشَّمسُ حَسَنًا ^۱ .

۵۰۹.الإمام عليّ عليه السلام :التَّعقيبُ بَعدَ الغَداةِ وبَعدَ العَصرِ يَزيدُ فِي الرِّزقِ ^۲ .

۵۱۰.الإمام الباقر عليه السلام :الدُّعاءُ بَعدَ الفَريضَةِ أفضَلُ مِنَ الصَّلاةِ تَنَفُّلاً ^۳ .

۵۱۱.الإمام الصادق عليه السلام :ما عالَجَ النّاسُ شَيئًا أشَدَّ مِنَ التَّعقيبِ ^۴ .

۵۱۲.عنه عليه السلام :التَّعقيبُ أبلَغُ في طَلَبِ الرِّزقِ مِنَ الضَّربِ فِي البِلادِ ^۵ .

۵۱۳.عنه عليه السلام :إنَّ اللّهَ عز و جل فَرَضَ عَلَيكُمُ الصَّلَواتِ الخَمسَ في أفضَلِ السّاعاتِ ، فَعَلَيكُم بِالدُّعاءِ في أدبارِ الصَّلَواتِ ^۶ .

۵۱۴.عنه عليه السلام :مَن صَلّى صَلاة فَريضَةٍ وعَقَّبَ إلى اُخرى فَهُوَ ضَيفُ اللّهِ ، وحَقٌّ عَلَى اللّهِ أن يُكرِمَ ضَيفَهُ ^۷ .

۵۰۸.جابر بن سمره:پيامبر صلى الله عليه و آله هرگاه نماز صبح مى گزارد ، در نمازگاهش مى نشست تا خورشيد، نيك درآيد.

۵۰۹.امام على عليه السلام :ذكر و دعاء پس از نماز صبح و عصر ، روزى را افزون مى كند.

۵۱۰.امام باقر عليه السلام :دعا كردن پس از نماز واجب، برتر از نماز مستحبى خواندن است ^۸ .

۵۱۱.امام صادق عليه السلام :مردم به چيزى سخت تر(يا سودمندتر) از ذكر و دعاى پس از نماز ، نپرداخته اند .

۵۱۲.براى روزى جستن، دعاى پس از نماز ^۹ ، كاراتر از سفر به شهرهاست ^۱۰ .

۵۱۳. خداوند عز و جل ، نمازهاى پنجگانه ^۱۱ را در بهترين زمانها بر شما واجب كرده است . پس پيوسته در پى نمازها، دعا كنيد .

۵۱۴.هر كس نمازى واجب بگزارد و تا نماز واجب ديگرى به ذكر و دعا بپردازد، مهمان خداست و بر خداوند سزد كه مهمانش را گرامى بدارد.

الفصل الرابع والثلاثون: فَضلُ الذِّكرِ والدُّعاء بَعدَ الصَّلاةِ

۵۰۳.الإمام الباقر عليه السلامـ في قَولِ اللّهِ تَبارَكَ وتَعالى :«فَإِذا فَرَغتَ فَانصَب * وإلى رَبِّكَ فَارغَب»^۱ــ في قَولِ اللّهِ تَبارَكَ وتَعالى : «فَإِذا فَرَغتَ فَانصَب * وإلى رَبِّكَ فَارغَب»^۲ ـ : إذا قَضَيتَ الصَّلاةَ بَعدَ أن تُسَلِّمَ وأنتَ جالِسٌ فَانصَب فِي الدُّعاءِ مِن أمرِ الدُّنيا والآخِرَةِ ، وإذا فَرَغتَ مِن الدُّعاءِ فَارغَب إلَى اللّهِ تَبارَكَ وتَعالى أن يَتَقَبَّلَها مِنكَ ^۳ .

۵۰۴.الإمام الصادق عليه السلامـ في قَولِ اللّهِ عز و جل :«فَإِذا فَرَغتَ فَانصَب * وإلى رَبِّكَ فَارغَب»ـ: الدُّعاءُ بَعدَ الفَريضَةِ إيّاكَ أن تَدَعَهُ ، فَإِنَّ فَضلَهُ بَعدَ الفَريضَةِ كَفَضلِ الفَريضَةِ عَلَى النّافِلَةِ ^۴ .

۵۰۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن جَلَسَ في مُصَلاّهُ مِن صَلاةِ الفَجرِ إلى طُلوعِ الشَّمسِ سَتَرَهُ اللّهُ مِن النّار ^۵ .

۵۰۶.عنه صلى الله عليه و آله :مَن صلّى صَلاةَ الفَجرِ ثُمَّ قَعَدَ يَذكُرُ اللّهَ حَتّى تَطلُعَ الشَّمسُ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ ^۶ .

۵۰۷.عُمَر :إنَّ النَّبيَّ صلى الله عليه و آله بَعَثَ بَعثًا قِبَلَ نَجدٍ فَغَنِموا غَنائِمَ كَثيرَةً فَأَسرَعُوا الرَّجعَةَ ،
فَقالَ رَجُلٌ مِمَّن لَم يَخرُج : ما رَأَينا بَعثًا أسرَعَ رَجعَةً ولا أفضَلَ غَنيمَةً مِن هذَا البَعثِ ، فَقالَ النَّبيُّ صلى الله عليه و آله : ألا أدُلُّكُم عَلى قَومٍ أفضَلَ غَنيمَةً وأسرَعَ رَجعَةً ؟ قَومٌ شَهِدوا صَلاةَ الصُّبحِ ثُمَّ جَلَسوا يَذكُرونَ اللّهَ حَتّى طَلَعَت عَلَيهِمُ الشَّمسُ ، فَاُولئِكَ أسرَعُ رَجعَةً وأفضَلُ غَنيمَةً ^۷ .

فصل سى و چهارم: فضيلت ذكر و دعا پس از نماز

۵۰۳.امام باقر عليه السلامـ درباره گفته خداوند تبارك و تعالى :«پس چون فراغت يافتى (در دعا) بكوش و با اشتياق، به سوى پروردگارت روى آور»ـ: هنگامى كه پس از سلام دادن، نماز را تمام كردى و هنوز نشسته اى، به دعا براى دنيا و آخرت بپرداز و هنگامى كه از دعا فارغ شدى به خداوند تبارك و تعالى التماس كن ، تا آن را از تو بپذيرد.

۵۰۴.امام صادق عليه السلامـ در گفته خداى عز و جل :«پس چون فراغت يافتى (در دعا) بكوش و با اشتياق، به سوى پروردگارت روى آور»ـ: مبادا كه دعاى پس از نماز واجب را وانهى ، كه فضيلت آن پس از نماز واجب همچون فضيلت نماز واجب بر نماز مستحب است.

۵۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس از نماز صبح تا طلوع خورشيد در نمازگاهش بنشيند، خداوند او را از آتش حفظ مى كند.

۵۰۶.هر كس نماز صبح بگزارد و سپس به ذكر خدا بنشيند تا خورشيد طلوع كند، بهشت برايش واجب مى شود.

۵۰۷.عمر:همانا پيامبر لشگرى را به سوى «نجد» فرستاد . پس غنايم زيادى به چنگ آورده زود بازگشتند. مردى كه با آنان نرفته بود گفت: ما گروهى نديده بوديم كه چنين سريع و با اين همه غنيمت بازگردند. پس پيامبر فرمود: آيا شما را به گروهى راهنمايى نكنم كه بازگشتشان سريعتر و غنيمتشان بيشتر است؟ گروهى كه در نماز صبح حاضر مى شوند وسپس به ذكر خداوند مىنشينند تا آنگاه كه خورشيد بر آنان طلوع كند. پس اينان، بازگشتشان سريعتر و غنيمتشان بيشتر است.