2 / 35

قِراءَةُ آيَةِ الكُرسيِّ

۵۱۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :يا عَليُّ، عَلَيكَ بِتِلاوَةِ آيَةِ الكُرسيِّ في دُبُرِ [ال] ـصَّلاةِ المَكتوبَةِ، فَإِنَّهُ لا يُحافِظ عَلَيها إلاّ نَبيٌّ ، أو صِدّيقٌ ، أو شَهيدٌ ^۱ .

۵۱۸.عنه صلى الله عليه و آله :مَن قَرَأَ آيَةَ الكُرسيِّ في دُبُرِ كُلِّ صَلاةٍ مَكتوبَةٍ لَم يَحُل بَينَهُ وبَينَ دُخولِ الجَنَّةِ إلاَّ المَوتُ ^۲ .

۵۱۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَن قَرَأَ آيَةَ الكُرسيِّ في دُبُرِ الصَّلاةِ المَكتوبَةِ كانَ في ذِمَّةِ اللّهِ إلَى الصَّلاةِ الاُخرى ^۳ .

3 / 35

قِراءَةُ التَّوحيـدِ

۵۲۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن قَرَأَ التَّوحيدَ دُبُرَ كُلِّ فَريضَةٍ عَشرًا زَوَّجَهُ اللّهُ مِنَ الحورِ العينِ ^۴ .

۵۲۱.الإمام الصادق عليه السلام :مَن كانَ يُؤمِنُ بِاللّهِ واليَومِ الآخِرِ فَلا يَدَع أن يَقرَأَ في دُبُرِ الفَريضَةِ بِقُل هُوَ اللّهُ أحَدٌ ، فَإِنَّهُ مَن قَرَأَها جَمَعَ اللّهُ لَهُ خَيرَ الدُّنيا والآخِرَةِ وغُفِرَ لَهُ ولِوالِدَيهِ وما وَلَدا ^۵ .

4 / 35

الصَّلاةُ عَلَى النَّبيِّ وآلِهِ عليهم السلام

۵۲۲.الإمام عليّ عليه السلام :إذا فَرَغَ العَبدُ مِن صَلاتِهِ فَليُصَلِّ عَلَى النَّبيِّ صلى الله عليه و آله ، ويَسأَلُ اللّهَ
الجَنَّةَ ، ويَستَجيرُ بِاللّهِ مِنَ النّارِ ، ويَسأَلُهُ أن يُزَوِّجَهُ مِنَ الحورِ العينِ ^۶ .

2 / 35

آية الكرسى خواندن

۵۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على، پيوسته در پى نماز واجب، «آية الكرسى» را بخوان كه جز پيامبر، درستكار و شهيد بر آن مواظبت نمى ورزد.

۵۱۸.كسى كه در پى هر نماز واجب «آية الكرسى» بخواند، تنها فاصله ميان او تا درآمدن به بهشت، مرگ است.

۵۱۹.كسى كه در پى نماز واجب، «آية الكرسى» مى خواند، تا نماز ديگر در پناه خداست.

3 / 35

سوره توحيد خواندن

۵۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس سوره توحيد را ده مرتبه در پى هر نماز واجب بخواند، خداوند حوريه هاى بهشتى را به همسريش در مى آورد ^۷ .

۵۲۱.امام صادق عليه السلام :هر كس به خدا و روز آخرت ايمان دارد، «قل هو اللّه احد» خواندن را در پى نماز واجب وانگذارد كه هر كس آن را بخواند، خداوند خير دنيا و آخرت را برايش فراهم مى آورد و افزون بر او، پدر و مادر و فرزندان آن دو را مى آمرزد.

4 / 35

درود فرستادن بر پيامبر و خاندانش

۵۲۲.امام على عليه السلام :هرگاه كه بنده از نمازش فارغ شود ، بر پيامبر درود فرستد و
بهشت را از خداوند بخواهد و از آتش به خدا پناه ببرد و بخواهد كه حوريه هاى بهشتى را به همسريش درآورد.

الفصل الخامس والثلاثون: ما يَنبَغي بَعدَ الصَّلاةِ

1 / 35

التَّكبيرُ ثَلاثًا

۵۱۵.الإمام الباقر عليه السلام :إذا سَلَّمتَ فَارفَع يَدَيكَ بِالتَّكبيرِ ثَلاثًا ^۱ .

۵۱۶.المُفَضَّلُ بنُ عُمَر :قُلتُ لِأَبي عَبدِاللّهِ عليه السلام : لِأَيِّ عِلَّةٍ يُكَبِّرُ المُصَلّي بَعدَ التَّسليمِ ثَلاثًا يَرفَعُ بِها يَدَيهِ ؟ فَقالَ : لِأَنَّ النَّبيَّ صلى الله عليه و آله لَمّا فَتَحَ مَكَّةَ صَلّى بِأَصحابِهِ الظُّهرَ عِندَ الحَجَرِ الأَسوَدِ ، فَلَمّا سَلَّمَ رَفَعَ يَدَيهِ وكَبَّرَ ثَلاثًا وقالَ : لا إلهَ إلاَّ اللّهُ وَحدَهُ وَحدَهُ وحدَهُ ، أنجَزَ وَعدَهُ ، ونَصَرَ عَبدَهُ ، وأعَزَّ جُندَهُ ، وغَلَبَ الأَحزابَ وَحدَهُ ، فَلَهُ المُلكُ ولَهُ الحَمدُ ، يُحيي ويُميتُ ، وهُوَ عَلى كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ ، ثُمَّ أقبَلَ عَلى أصحابِهِ فَقالَ : لا تَدَعوا هذَا التَّكبيرَ ، وهذَا التَّكبيرُ في دُبُرِ كُلِّ صَلاةٍ مَكتوبَةٍ ، فَإِنَّ مَن فَعَلَ ذلِكَ بَعدَ التَّسليمِ وقالَ هذَا القَولَ ، كانَ قَد أدّى ما يَجِبُ عَلَيهِ مِن شُكرِ اللّهِ ـ تَعالى ذِكرُهُ ـ عَلى تَقويَةِ الإِسلام
وجُندِهِ ^۲ .

فصل سى و پنجم: آنچه پس از نماز مى سزد

1 / 35

سه بار تكبير گفتن

۵۱۵.امام باقر عليه السلام:هنگامى كه سلام دادى، دستانت را سه بار به تكبير بلندكن.

۵۱۶.مفضّل بن عمر:به امام صادق عليه السلام عرض كردم: به چه علت نمازگزار پس از سلام دادن، سه بار تكبير مى گويد و همراه آن دستانش را بلند مى كند؟ فرمود: چون پيامبر هنگام فتح مكّه نماز ظهر را با اصحابش نزد «حجر الاسود» خواند و هنگامى كه سلام داد، سه بار دستانش را به تكبير بلند كرد و گفت: هيچ خدايى جز خداوند نيست ، خداوند يگانه يگانه يگانه، به وعده اش وفا كرده، بنده اش را يارى رسانده و لشگرش را عزيز داشته و به تنهايى بر همه دسته ها غلبه نموده است. پس مالكيت براى او و سپاس مخصوص به اوست. زنده مى كند و مى ميراند و او بر همه كار تواناست.
سپس به اصحابش روى كرد و فرمود: اين تكبير ، در پى هر نماز واجب است و هر كس آن را پس از سلام دادن، انجام دهد و اين گفته را بگويد، شكر خداوند ـ يادش بلند باد ـ را كه به سبب تقويت اسلام و
لشكر آن، بر او واجب شده، به جا آورده است.