۶۰۵.الإمام الصادق عليه السلام :صَلّى رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله بِالنّاسِ الظُّهرَ والعَصرَ حينَ زالَتِ الشَّمسُ فيجَماعَةٍ مِن غَيرِ عِلَّةٍ، وصَلّى بِهِمُ المَغرِبِ والعِشاءَ الآخِرَةَ قَبلَ سُقوطِ الشَّفَقِ مِن غَيرِ عِلَّةٍ في جَماعَةٍ ، وإنَّما فَعَلَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لِيَتَّسِعَ الوَقتُ عَلى اُمَّتِهِ ۱ .
۶۰۶.الإمام الباقر عليه السلام :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله جَمَعَ بَينَ الظُّهرِ والعَصرِ بِأذانٍ وإقامَتَين ، وجَمَعَ بَينَ المَغرِبِ والعِشاءِ بِأَذانٍ واحِدٍ وإقامَتَينِ ۲ .
۶۰۷.عَبدُالمَلِك القُمّيّ عَنِ الإِمامِ الصّادِقِ عليه السلام :قُلتُ : أجمَعُ بَينَ الصَّلاتَينِ مِن غَيرِ عِلَّةِ ؟ قالَ : قَد فَعَلَ ذلِكَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وأرادَ التَّخفيفَ عَلى اُمَّتِهِ ۳ .
۶۰۸.عَبدُاللّهِ بنُ سِنانٍ :شَهِدتُ المَغرِبَ لَيلَةً مَطيرَةً في مَسجِدِ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، فَحينَ كانَ قَريبًا مِنَ الشَّفَقِ نادَوا وأقامُوا الصَّلاةَ فَصَلَّوُا المَغرِبَ ، ثُمَّ أمهَلوا بِالنّاسِ حَتّى صَلَّوا رَكعَتَينِ ، ثُمَّ قامَ المُنادي في مَكانِهِ فِي المَسجِدِ فَأَقامَ الصَّلاةَ فَصَلَّوُا العِشاءَ ، ثُمَّ انصَرَفَ النّاسُ إلى مَنازِلِهِم ، فَسَأَلتُ أبا عَبدِاللّهِ عليه السلامعَن ذلِكَ ، فَقالَ : نَعَم قَد كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عَمِلَ بِهذا ۴ .
۶۰۹.الفُضَيلُ بنُ يَسار :كانَ عَليُّ بنُ الحُسَينِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِما يَأمُرُ الصِّبيانَ يَجمَعونَ بَينَ المَغرِبِ والعِشاءِ ويَقولُ : هُوَ خَيرٌ من أن يَناموا عَنها ۵ .
۶۱۰.الإمام الصادق عليه السلام :إنّا نَأمُرُ الصِّبيانَ أن يَجمَعوا بَينَ الصَّلاتَينِ الاُولى والعَصرِ وبَينَ المَغرِبِ والعِشاءِ الآخرةِ ما داموا عَلى وُضوءٍ قَبلَ أن يَشتَغِلوا ۶ .
۶۰۵.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هنگام زوال خورشيد (ظهر) نماز ظهر و عصر را با مردم و به جماعت خواند، بى آنكه دليل خاصى باشد و پيش از فرو رفتن شفق ، نماز مغرب و عشاء را با مردم و به جماعت خواند ، بى آنكه دليل خاصى باشد . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله اين كار را تنها براى آن كرد كه وقت (نمازها) بر امتش فراخ باشد ۷ .
۶۰۶.امام باقر عليه السلام :همانا پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نماز ظهر و عصر را با هم و با يك اذان و دو اقامه خواند و نماز مغرب و عشاء را نيز با هم و با يك اذان و دو اقامه خواند.
۶۰۷.عبدالملك قمى از امام صادق عليه السلام :گفتم: دو نماز را با هم بى آنكه علتى در كار باشد بخوانم؟ فرمود: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله اين را انجام داد و مى خواست بر امتش سبك گرداند.
۶۰۸.عبداللّه بن سنان:شبى بارانى، در مسجد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به نماز مغرب حاضر شدم . نزديك به شفق نداى اذان دردادند و اقامه را گفته، نماز مغرب را خواندند و سپس به مردم مهلت دادند تا دو ركعت نماز بگزارند . سپس منادى در جايگاهش در مسجد ايستاد و اقامه نماز را گفت ونماز عشاء را خواندند و به خانه هايشان رفتند و من اين را از امام صادق عليه السلامپرسيدم. امام فرمود: بلى، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله اينگونه كرد.
۶۰۹.فضيل بن يسار:على بن الحسين ـ درودهاى خداوند بر آن دو باد ـ فرمان مى داد كودكان نماز عشاء را با نماز مغرب بخوانند و مى فرمود: اين بهتر از آن است كه به خواب روند ۸ .
۶۱۰.امام صادق عليه السلام :همانا فرمان مى دهيم كودكان تا هنگامى كه هنوز وضو دارند و سرگرم چيزى نشده اند، نماز عصر را با ظهر و نماز عشاء آخر را
با نماز مغرب بخوانند ۹ .
1.الكافي : ۳ / ۲۸۶ / ۱ ، التهذيب : ۲ / ۲۶۳ / ۱۰۴۶ و ص ۱۹ / ۵۳ إلى قوله : «في جماعة من غير علّة» ، الاستبصار : ۱ / ۲۷۱ / ۹۸۱ كلّها عن زرارة .
2.التهذيب : ۳ / ۱۸ / ۶۶ عن رهط منهم الفضيل وزرارة .
3.علل الشرائع : ۲۳۱ / ۲ .
4.الكافي : ۳ / ۲۸۶ / ۲ .
5.الكافي : ۳ / ۴۰۹ / ۲ ، التهذيب : ۲ / ۳۸۰ / ۱۵۸۵ ، دعائم الإسلام : ۱ / ۱۹۳ وفيه «فَقيلَ لَهُ في ذلِكَ فَقالَ عليه السلام : هُوَ أخَفُّ عَلَيهِم وأجدَرُ أن يُسارِعوا إلَيها ولا يُضَيِّعوها ويَناموا عَنها وَيشتَغِلوا» .
6.الكافي : ۶ / ۴۷ / ۷ ، التهذيب : ۸ / ۱۱۱ / ۳۸۲ ، قرب الإسناد : ۲۳ / ۷۷ وفيه «عن الإمام الصادق عن أبيه عليهماالسلام : إنَّهُ كانَ يَأمُرُ الصِّبيانَ . . .» كلّها عن ابن القدّاح .
7.در تهذيب ، حديث را تا «به جماعت خواند بى آنكه دليل خاصى داشته باشد» نقل كرده است.
8.در دعائم الاسلام چنين آورده است: «اين موضوع به حضرت گفته شد. پس فرمود: آن برايشان سبكتر است و سريعتر به سوى انجامش مى روند، آن را تباه نمى كنند و به چيز ديگرى سرگرم نشده و يا نمى خوابند».
9.در قرب الاسناد ، چنين آمده است: «از امام صادق از پدرش: او فرمان مى داد كودكان ...».
