الفصل السابع: المُحافَظَةُ عَلَى الصَّلاةِ

الكتاب:

«حافِظوا عَلَى الصَّلَواتِ والصَّلاةِ الوُسطى وقوموا للّهِِ قانِتينَ» ^۱ .

«وهذا كِتابٌ أنزَلناهُ مُبارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذي بَينَ يَدَيهِ ولِتُنذِرَ اُمَّ القُرى ومَن حَولَها والَّذينَ يُؤمِنونَ بِالاخِرَةِ يُؤمِنونَ بِهِ وَهُم عَلى صَلاتِهِم يُحافِظون» ^۲ .

«والَّذينَ هُم عَلى صَلَواتِهِم يُحافِظونَ * اُولئِكَ هُمُ الوارِثونَ» ^۳ .

۷۲.الإمام الصادق عليه السلامـ في قوله تعالى :«والَّذينَ هُم عَلى صَلَواتِهِم يُحافِظونَ»ـ: عَلى أوقاتِها وحُدودِها ^۴ .

۷۳.أنَسٌ :كُنّا عِندَ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله حَيثُ حَضَرَتهُ الوَفاةُ ، فَقالَ لَنا : اِتَّقُوا اللّهَ في الصَّلاةِ ، اتّقُوا اللّهَ فِي الصَّلاةِ ـ ثلاثا ـ ^۵ .

۷۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :لِيَكن أكثَرُ هَمِّكَ الصَّلاةَ ، فَإِنَّها رَأسُ الإِسلامِ بَعدَ الإِقرارِ بِالدّينِ ^۶ .

۷۵.عنه صلى الله عليه و آله :حَسبُ الرَّجُلِ مِن دينِهِ كَثرَةُ مُحافَظَتِهِ عَلى إقامَةِ الصَّلَواتِ ^۷ .

فصل هفتم: مواظبت بر نماز

قرآن:

«بر نمازها و نماز ميانه مواظبت كنيد و خاضعانه براى خدا به پا خيزيد.»

«و اين خجسته كتابى است كه ما آن را فرو فرستاديم، كتابهايى را كه پيش از آن آمده تصديق مى كند. و براى اينكه [ مردم ] امّ القرى [ = مكّه ] و كسانى را كه پيرامون آنند هشدار دهى. و كسانى كه به آخرت ايمان مى آورند، به آن نيز ايمان مى آورند، و آنان بر نمازهاى خود مواظبت مى كنند.»

«و آنان كه بر نمازهايشان مواظبت مى كنند. آنانند كه وارثانند.»

۷۲.امام صادق عليه السلام :در باره آيه «و آنان كه بر نمازهايشان مواظبت مى كنند» ، فرمود: يعنى بر وقتها و حدود نماز ^۸ .

۷۳.انس:هنگام وفات پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، در كنارش بوديم. پس به ما گفت: در باره نماز، تقواى الهى پيشه كنيد، در باره نماز، تقواى الهى پيشه كنيد ـ تا سه بار ـ .

۷۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بيشتر همّ و غمّت ، نماز باشد كه آن، سر اسلام پس از پذيرش دين است.

۶۸.أنس :كانَ رَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله إذا أعجَبَهُ نَحوُ الرَّجُلِ أمَرَهُ بِالصَّلاةِ ^۱ .

۶۹.الإمام عليّ عليه السلام :اُوصيكُم بِالصَّلاةِ ، هيَ الَّتي عَمودُ الدّينِ وقِوامُ الإِسلامِ ، فَلا تَغفُلوا عَنها ^۲ .

۷۰.الإمام الباقر عليه السلام :إنَّ أبا ذرٍّ رحمه الله كانَ يَقولُ : يا مُبتَغِي العِلمِ ، صَلِّ قَبلَ أن لا تَقدِرَ عَلى لَيلٍ ولا نَهارٍ تُصَلّي فيهِ ^۳ .

۷۱.بَكرُ بنُ مُحَمَّدٍالأَزديّ عَنِ الإِمام الصّادِقِ عليه السلام :سَأَلَهُ أبو بَصيرٍ ـ وأنَا جالِسٌ عِندَهُ ـ عَنِ الحُورِالعينِ ، فَقالَ لَهُ : جُعِلتُ فِداكَ أخَلقٌ مِن خَلقِ الدُّنيا أو خَلقٌ مِن خَلقِ الجَنَّةِ ؟ فَقالَ لَهُ : ما أنتَ وذاكَ ، عَلَيكَ بِالصَّلاةِ ، فَإِنَّ آخِرَ ما أوصى بِهِ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وحَثَّ عَلَيهِ الصَّلاةُ ^۴ .

راجع : البقرة : 83 و 110 ؛ النساء : 103 ؛ الحجّ : 78 ؛ المزّمّل : 20 ؛ والحديث 12 و 13 .

۶۷.ام سلمه:پايان بخش وصيّت پيامبر خدا، اين بود: نماز را،نماز را و كنيزانتان . آن را تكرار كرد تا آنجا كه زبانش سنگين شد و بريده بريده سخن مى گفت.

۶۸.انس:هرگاه پيامبر از رفتار مردى خوشش مى آمد، او را به نماز فرمان مى داد.

۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شما را به نماز سفارش مى كنم. آن است كه ستون دين و نگهدارنده اسلام است. پس ، از آن غفلت نكنيد.

۷۰.ابوذر مى گفت:اى طالب علم، نماز بخوان پيش از آن كه فرصتهايت از دست برود.

۷۱.بكر بن محمّد الازدى:در پيش امام صادق عليه السلامنشسته بودم كه ابو بصير از ايشان راجع به حورالعين پرسيد و گفت: فدايت شوم، آنان از مخلوقات دنيايى اند يا از مخلوقات بهشتى؟ امام فرمود: تو را به اين ها چه كار؟ بر نماز مواظبت كن . همانا آخرين چيزى كه پيامبر اكرم بدان سفارش و ترغيب كرد، نماز بود.