۱۱۲.الإمام الباقر عليه السلام :لمّا كَلَّمَ اللّهُ موسَى بنَ عِمرانَ عليه السلام قالَ موسى : . . . إلهي ، فَما جَزاءُ مَن صَلَّى الصَّلاةَ لِوَقتِها ، لَم يَشغَلهُ عَن وَقتِها دُنيا ؟ قالَ : يا موسى ، اُعطيهِ سُؤلَهُ واُبيحُهُ جَنَّتي ^۱ .

۱۱۳.عنه عليه السلام :أيُّما مُؤمِنٍ حافَظَ عَلَى الصَّلَواتِ المَفروضَةِ فَصَلاّها لِوَقتِها ، فَلَيسَ هذا مِنَ الغافِلينَ ^۲ .

۱۱۴.الإمام الصادق عليه السلام :امتَحِنوا شيعَتَنا عِندَ مَواقيتِ الصَّلاةِ كَيفَ مُحافَظَتُهُم عَلَيها ^۳ .

۱۱۵.عنه عليه السلام :يُعرَفُ مَن يَصِفُ الحَقَّ بِثَلاثِ خِصالٍ : يُنظَرُ إلى أصحابِهِ مَن هُم ؟ وإلى صَلاتِهِ كَيفَ هيَ ؟ وفي أيِّ وَقتٍ يُصَلّيها ؟ ^۴ .

۱۱۶.عنه عليه السلام :اختَبِروا إخوانَكُم بِخَصلَتَينِ فَإِن كانَتا فيهِم وإلاّ فَاعزُب ثُمَّ اعزُب ثُمَّ اعزُب : مُحافَظَةٍ عَلَى الصَّلَواتِ في مَواقيتِها ، والبِرِّ بِالإِخوانِ فِي العُسرِ واليُسرِ ^۵ .

۱۱۷.عنه عليه السلام، عن رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ـ في ذِكرِ كَلامِ مَلَكِ المَوتِ فَإِنَّهُ يَقولُ ـ : اعلَموا أنَّ لَنا فيكُم عَودَةً ثُمَّ عَودَةً ، فَالحَذَر الحَذَر ، إنَّهُ لَيسَ في شَرقِها ولا في غَربِها أهلُ بَيتِ مَدَرٍ ولا وَبَرٍ إلاّ وأنَا أتَصَفَّحُهُم في كلِّ يَومٍ خَمسَ مَرّاتٍ ، ولَأَنَا أعلَمُ بِصَغيرِهِم وكَبيرِهِم مِنهُم بِأَنفُسِهِم ، ولَو أرَدتُ قَبضَ روحِ بَعوضَةٍ ما قَدَرتُ عَلَيها حَتّى يَأمُرَني رَبّي بِها ، فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إنَّما يَتَصَفَّحُهُم في مَواقيتِ الصَّلاةِ ، فَإِن كانَ مِمَّن يُواظِبُ عَلَيها عِندَ مَواقيتِها لَقَّنَهُ شَهادةَ أن لا إله إلاَّ اللّهُ وأنَّ مُحَمَّدًا رَسولُ اللّهِ ونَحّى عَنهُ مَلَكُ المَوتِ إبليسَ ^۶ .

۱۱۲.امام باقر عليه السلام :موسى به هنگام گفتگو با خداوند چنين گفت: خداى من، پاداش آن كس كه نماز را در وقتش خوانده و دنيا او را به خود مشغول نساخته است، چيست؟ خداوند فرمود: اى موسى، آنچه خواسته به او مى بخشم و بهشتم را بر او روا مى سازم.

۱۱۳.هر شخص با ايمانى كه بر نماز واجب مواظبت ورزد و آن ها را در وقتشان بخواند، از غافلان نخواهد بود ^۷ .

۱۱۴.امام صادق عليه السلام :پيروان ما را در وقتهاى نماز بيازماييد، كه مواظبت بر نمازشان چگونه است.

۱۱۵.آن كه حق را وصف مى كند (و خود را پيرو آن مى داند) مدعيان حق با سه ويژگى شناخته مى شود: به يارانش نگريسته مى شود كه كيانند؟ و به نمازش كه چگونه است؟ و كى آن را مى خواند؟

۱۱۶.برادرانتان را با دو ويژگى بيازماييد، اگر هر دو ويژگى در آن ها بود [ چه بهتر ] و گر نه دورى گزينيد، دورى گزينيد، دورى گزينيد: مواظبت بر نماز در وقت و نيكى به برادران در سختى و آسانى.

۱۱۷.از پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در بيان كلام فرشته مرگ كه چنين مى گويد ـ: بدانيد كه براى ما بازگشتى دوباره و دوباره به سوى شما خواهد بود. پس مراقب باشيد. در شرق و غرب خانه اى نيست جز اينكه به اهل آن در هر روز پنج نوبت مى نگرم و به كوچك و بزرگشان از خود آنان داناترم و اگر مى خواستم پشه اى را قبض روح كنم، تا پروردگارم دستور ندهد نمى توانستم .
سپس پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: تنها در وقتهاى نماز به آن ها مى نگرد. پس
اگر از مواظبت كنندگان بر نماز در وقت بود، به او شهادت (لا اله الاّ اللّه و انّ محمدا رسول اللّه ) را تلقين مى كند و ابليس را از او دور مى سازد.

۱۰۴.عنه صلى الله عليه و آله :كُنّا مَرَّةً رُعاةَ الإِبِلِ فَصِرنَا اليَومَ رُعاةَ الشَّمسِ ^۱ .

۱۰۵.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ خيارَ عِبادِ اللّهِ الَّذينَ يُراعونَ الشَّمسَ والقَمَرَ والنُّجومَ والأَظِلَّةَ لِذِكرِ اللّهِ ^۲ .

۱۰۶.الإمام عليّ عليه السلام :شيعَتُنا رُعاةُ الشَّمسِ والقَمَرِ والنُّجو ^۳ .

۱۰۷.عنه عليه السلامـ في وَصيَّتِهِ لاِبنِهِ الحَسَنِ عليه السلام عِندَ الوَفاةِ ـ: اُوصيكَ يا بُنَيَّ بِالصَّلاةِ عِندَ وَقتِها ^۴ .

۱۰۸.عنه عليه السلام :حافِظوا عَلَى الصَّلَواتِ الخَمسِ في أوقاتِها ، فَإِنَّها مِنَ اللّهِ جَلَّ وعَزَّ بِمَكانٍ ^۵ .

۱۰۹.عنه عليه السلامـ في رِسالَتِهِ إلى مُحَمَّدِ بن أبي بَكرٍ ـ: صَلِّ الصَّلاةَ لِوَقتِها المُؤَقَّتِ لَها ، ولا تُعَجِّل وَقتَها لِفَراغٍ ، ولا تُؤَخِّرها عَن وَقتِها لاِشتِغالٍ ، واعلَم أنَّ كُلَّ شَيءٍ مِن عَمَلِكَ تَبَعٌ لِصَلاتِكَ ^۶ .

۱۱۰.الإمام زين العابدين عليه السلامـ في دُعائِهِ عِندَ دُخولِ شَهرِ رَمَضانَ ـ: اللّهُمَّ صَلَّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ ، وقِفنا فيهِ عَلى مَواقيتِ الصَّلَواتِ الخَمسِ بِحُدودِها الَّتي حَدَّدتَ ، وفُروضِهَا الَّتي فَرَضتَ ، ووَظائِفِهَا الَّتي وَظَّفتَ ، وأوقاتِهَا الَّتي وَقَّتَّ ^۷ .

۱۱۱.عنه عليه السلام :مَنِ اهتَمَّ بِمَواقيتِ الصَّلاةِ لَم يَستَكمِل لَذَّةَ الدُّنيا ^۸ .

۱۰۴.ما روزگارى نگهبان شتران بوديم و اكنون نگهبان خورشيد گشته ايم.

۱۰۵.بندگان برگزيده خداوند، كسانى هستند كه خورشيد و ماه و ستاره ها و سايه ها را براى ذكر خداوند، نگاهبانى مى كنند.

۱۰۶.امام على عليه السلام :پيروان ما، نگهبانان خورشيد و ماه و ستارگانند.

۱۰۷.در وصيّتش هنگام وفاتش به امام حسن عليه السلام ـ پسركم، تو را به نماز در وقتش سفارش مى كنم.

۱۰۸.بر [ خواندن ] نمازهاى پنجگانه در وقتشان مواظبت كنيد، كه نزد خداوند جلّ و عزّ، جايگاهى ويژه دارد.

۱۰۹.در نامه اش به محمد بن ابى بكر ـ فرمود : نماز را در وقت مقرّرش بخوان و براى آسوده شدن آن را جلو و به جهت اشتغال به كارى، آن را به تأخير مينداز و بدان كه همه كارهايت تابع نمازت مى باشد.

۱۱۰.امام سجاد عليه السلامـ در دعايش هنگام فرا رسيدن ماه مبارك رمضان ـ: خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را در اين ماه به اوقات نمازهاى پنجگانه آگاه كن؛ به اجزاء و شروطش كه معين كرده اى و به واجباتش كه مقرّر داشته اى و وظيفه هايى كه واجب ساخته اى و وقتهايش كه محدود نموده اى.

۱۱۱.هر كس به وقتهاى نماز اهميت دهد، از خوشيهاى دنيا، بهره كامل نمى برد.