الفصل العاشر: أمرُ الأَهلِ بِالصَّلاةِ
الكتاب:
«وأمُر أهلَكَ بِالصَّلاةِ واصطَبِر عَلَيها لا نَسأَلُكَ رِزقًا نَحنُ نَرزُقُكَ والعاقِبَةُ لِلتَّقوى» ۱ .
«واذكُر فِي الكِتابِ إسماعيلَ إنَّهُ كانَ صادِقَ الوَعدِ وكانَ رَسولاً نَبيًّا * وكانَ يَأمُرُ أهلَهُ بِالصَّلاةِ والزَّكاةِ وكانَ عِندَ رَبِّهِ مَرضيًّا» ۲ .
«يا بُنَيَّ أقِمِ الصَّلاةَ وأمُر بِالمَعروفِ وانهَ عَنِ المُنكَرِ واصبِر عَلى ما أصابَكَ إنَّ ذلِكَ مِن عَزمِ الاُمُورِ» ۳ .
«رَبَّنا إنّي أسكَنتُ مِن ذُرّيَّتي بِوادٍ غَيرِ ذي زَرعٍ عِندَ بَيتِكَ المُحَرَّمِ رَبَّنا لِيُقيمُوا الصَّلاةَ فَاجعَل أفئِدَةً مِنَ النّاسِ تَهوي إلَيهِم وارزُقهُم مِنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشكُرونَ» ۴ .
۱۱۹.الإمام عليّ عليه السلام :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله نَصِبًا بَالصَّلاةِ بَعدَ التَّبشيرِ لَهُ بِالجَنَّةِ لِقَولِ اللّهِ سُبحانَهُ : «وأمُر أهلَكَ بِالصَّلاةِ واصطَبِر عَلَيها» فَكانَ يأمُرُ بِها أهلَهُ ويُصبِرُ عَلَيها نَفسَهُ ۵ .
فصل دهم: واداشتن خانواده به نماز
قرآن:
«و كسان خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن شكيبا باش. ما از تو جوياى روزى نيستيم، ما به تو روزى مى دهيم، و فرجام [ نيك ] براى پرهيزگارى است.»
«و در اين كتاب از اسماعيل ياد كن؛ زيرا كه او درست وعده و فرستاده اى پيامبر بود. و خاندان خود را به نماز و زكات فرمان مى داد و همواره نزد پروردگارش پسنديده بود.»
«اى پسرك من، نماز برپا دار و به كار پسنديده وادار و از كار ناپسند بازدار و بر آسيبى كه بر تو وارد آمده است شكيبا باش. اين [ حاكى ] از عزمِ در امور است.»
«پروردگارا، من [ يكى از ] فرزندانم را در درّه اى بى كشت، نزد خانه محترم تو، سكونت دادم، پروردگارا، تا نماز به پا دارند، پس دلهاى برخى از مردم را به سوى آنان گرايش ده و آنان را از محصولات [ مورد نيازشان ] روزى ده، باشد كه سپاسگزارى كنند.»
۱۱۹.امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله با خواندن نماز خود را به رنج مى افكند، با آنكه مژده بهشت شنيده بود. چون خداوند سبحان گفت: (و خانواده ات را به نماز وادار و خود بر آن شكيبا باش). پس خانواده اش
را به آن وادار مى كرد و خود بر انجام آن شكيبايى مى ورزيد.
