3 / 13

الطّيـب

۱۴۶.عَبدُ اللّهِ بنِ الحارِثِ :كانَت لِعَليِّ بنِ الحُسَينِ عليهماالسلام قارورَةُ مِسكٍ في مَسجِدِهِ ، فَإِذا دَخَلَ لِلصَّلاةِ أخَذَ مِنهُ فَتَمَسَّحَ بِهِ ^۱ .

۱۴۷.الإمام الرضا عليه السلام :كانَ يُعرَفُ مَوضِعُ سُجودِ أبي عَبدِاللّهِ عليه السلام بِطيبِ ريحِهِ ^۲ .

۱۴۸.الإمام الصادق عليه السلام :صَلاةُ مُتَطَيِّبٍ أفضَلُ مِن سَبعينَ صَلاةً بِغَيرِ طيبٍ ^۳ .

۱۴۹.عنه عليه السلام :رَكعَتانِ يُصَلّيهِما مُتَعَطِّرٌ أفضَلُ مِن سَبعينَ رَكعَةً يُصَلّيها غَيرُ مُتَعَطِّرٍ ^۴ .

4 / 13

التَّخَتُّـم

۱۵۰.الإمام عليّ عليه السلام :خَرَجَ عَلَينا رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وفي يَدِهِ خاتم فضّة ^۵ جَزعٌ يَمانيٌّ فَصَلّى بِنا ، فَلَمّا قَضى صَلاتَهُ دَفَعَهُ إلَيَّ وقالَ : يا عَليُّ تَخَتَّم بِهِ في يَمينِكَ وصَلِّ فيهِ ، أوَما عَلِمتَ أنَّ الصَّلاةَ فِي الجَزعِ سَبعونَ صَلاةً ؟! ^۶ .

۱۵۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :يا بُنَيَّ ، تَخَتَّم بِالياقوتِ والعَقيقِ ، فَإِنَّهُ مَيمونٌ مُبارَكٌ ، فَكُلَّما نَظَرَ الرَّجُلُ فيهِ إلى وَجهِهِ يَزيدُ نورًا ، وَالصَّلاةُ فيهِ سَبعونَ صَلاةً ^۷ .

3/13

استفاده از بوى خوش

۱۴۶.عبداللّه بن حارث:حضرت على بن حسين عليه السلام شيشه مُشكى در سجده گاهش داشت، كه براى نماز از آن بر مى گرفت و به خود مى ماليد.

۱۴۷.امام رضا عليه السلام :سجده گاه امام صادق عليه السلام از بوى خوشش، شناخته مى شد.

۱۴۸.امام صادق عليه السلام :نماز شخص خوشبو، برتر از هفتاد نماز بدون بوى خوش است.

۱۴۹.دو ركعت نماز كه شخص عطر زده مى خواند، برتر از هفتاد ركعت نماز شخص عطر نزده است.

4/13

انگشتر به دست داشتن

۱۵۰.امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بر ما درآمد و انگشتر نقره عقيق يمانى در دست داشت ^۸ . پس با ما نماز خواند و هنگامى كه نمازش را به پايان برد، آن را به من داد و فرمود: اى على ، آن را در دست راستت كن و با آن نماز بخوان. آيا نمى دانى كه نماز با عقيق [ برابر ]هفتاد نماز است؟

۱۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى پسركم، انگشتر ياقوت و عقيق به دست كن كه خجسته و مبارك است. هرگاه مرد در آن بنگرد چهره اش نورانى تر مى گردد و
نماز با آن [ برابر ]هفتاد نماز است.

۱۴۱.الإمام الصادق عليه السلامـ لمّا سَأَلَهُ أبو بَصيرٍ عَن قَولِهِ تَعالى :«خُذوا زينَتَكُم عِندَ كُلِّ مَسجِدٍ»ـ: هو المَشطُ عِندَ كُلِّ صَلاةِ فَريضَةٍ ونافِلَةٍ ^۱ .

۱۴۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مِن أحَبِّ ثيابِكُم إلَى اللّهِ البَياضُ فَصَلُّوا فيها ^۲ .

۱۴۳.عنه صلى الله عليه و آله :لا تُصَلِّي المَرأَةُ إلاّ وعَلَيها مِنَ الحَلي خُرصٌ ^۳ فَما فَوقَهُ ، إلاّ أن لا تَجِدَهُ ^۴ .

۱۴۴.الإمام عليّ عليه السلام :لا تُصَلِّي المَرأَةُ عُطُلاً ^۵۶ .

۱۴۵.الإمام الباقر عليه السلام :خُذوا ثيابَكُمُ الَّتي تَتَزَيَّنونَ بِها لِلصَّلاةِ فِي الجُمُعاتِ والأَعيادِ ^۷ .

فائدة :

لا يخفى أنّه ورد في بعض الروايات استحباب لبس الخشن عند الصلاة ، فجمع بينهما العلاّمة المجلسي رحمه الله في البحار ^۸ بوجوه نأتي بملخّصها : فمنها حمل أخبار لبس الخشن على ما إذا صلّى لحاجة مهمّة أو لدفع مهمّة أو في مقام تناسبه غاية الخشوع . أو حمل الخشن على ما إذا صلّى في الخلوة ، والزينة على ما إذا خرج إلى الناس كما يظهر من فحوى بعض الأخبار ، ويمكن حمل لبس الخشن على التقيّة لأنّه كان الشائع بين أهل البدع في تلك الأزمنة وكانوا ينكرون على أئمّتنا عليهم السلام لبس الثياب الفاخرة .
وبالجملة الظاهر أنّ لبس الفاخر أفضل في جميع الصلوات إلاّ فيما ورد فيه نصّ باستحباب غيره ، لظاهر الآية والأخبار العامّة .

۱۴۱.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به پرسش ابوبصير از معنى آيه«نزد هر مسجد، زينتتان را برگيريد»ـ: آن شانه كردن هنگام نماز واجب ومستحب است.

۱۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :محبوب ترين لباسها نزد خدا، لباس سفيد است. پس در آن نماز بخوانيد.

۱۴۳.زن نماز نخواند مگر اينكه زينتى در بر داشته باشد، از يك حلقه تا زيورهاى گرانبهاتر، جز آنكه نيابد.

۱۴۴.امام على عليه السلام :زن، بدون زيور نماز نخواند.

۱۴۵.امام باقر عليه السلام :لباسهاى زينتى خود را براى نمازهاى جمعه و عيد به تن كنيد.

فايده:

پنهان نماند كه برخى روايتها، پوشيدن لباس زبر و غير لطيف را در نماز مستحب دانسته اند. از اين رو علامه مجلسى (ره) در بحارالانوار چند وجه جمع بيان كرده است كه خلاصه آن ها را مى آوريم. از آن جمله، اختصاص دادن اخبار پوشيدن لباس زبر به نمازهايى است كه براى حاجتى مهم و يا دور كردن مصيبت و غمى بزرگ خوانده مى شود، يا هر جا كه مناسب نهايت فروتنى است. يا اينكه لباس خشن مخصوص به نمازهاى در خلوت باشد و زينت براى نمازهايى كه با حضور مردم خوانده مى شود. همانگونه كه از مضمون برخى روايات، به دست مى آيد و نيز محتمل است اخبار لباس خشن را بر تقيه حمل كنيم، چون چنين امرى بين بدعتگذاران آن روزگار رايج بوده و پوشيدن لباس فاخر را بر امامان ما خرده مى گرفته اند.
نتيجه سخن اينكه پوشيدن لباس فاخر در همه نمازها بهتر است، جز آنجا كه روايتى تصريح به استحباب غير آن دارد، چون ظاهر آيه و عموم احاديث چنين است.