الفصل العشرون: التَّشَهُّدُ وآدابُهُ
۳۰۰.سَورَةُ بنُ كُلَيب :سَأَلتُ أبا جَعفَرٍ عليه السلام عَن أدنى ما يُجزي مِنَ التَّشَهُّدِ ؟ فَقالَ : الشَّهادَتانِ ۱ .
۳۰۱.الإمام الصادق عليه السلام :مَن صَلّى ولَم يُصَلِّ عَلَى النَّبيِّ صلى الله عليه و آله ، وتَرَكَ ذلِكَ مُتَعَمِّدًا ، فَلا صَلاةَ لَهُ ۲ .
۳۰۲.عنه عليه السلام :مِن تَمامِ الصَّومِ إعطاءُ الزَّكاةِ كَالصَّلاةِ عَلَى النَّبيِّ صلى الله عليه و آله مِن تَمامِ الصَّلاةِ ، ومَن صامَ ولَم يُؤَدِّها فَلا صَومَ لَهُ إذا تَرَكَها مُتَعَمِّدًا ، ومَن صَلّى ولَم يُصَلِّ عَلَى النَّبيِّ صلى الله عليه و آله وتَرَكَ ذلِكَ مُتَعَمِّدًا فَلا صَلاةَ لَهُ ، إنَّ اللّهَ تَعالى بَدَأ بِها قَبلَ الصَّلاةِ ، فَقالَ : «قَد أفلَحَ مَن تَزَكّى * وذَكَرَ اسمَ رَبِّهِ فَصَلّى»۳۴ .
۳۰۳.عنه عليه السلام : التَّشَهُّدُ فِي الرَّكعَتَينِ الاُولَيَينِ :عنه عليه السلام : التَّشَهُّدُ فِي الرَّكعَتَينِ الاُولَيَينِ : الحَمدُ للّهِِ ، أشهَدُ أن لا إلهَ إلاَّ اللّهُ وَحدَهُ لا شَريكَ لَهُ ، وأشهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبدُهُ ورَسولُهُ ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وتَقَبَّل شَفاعَتَهُ في اُمَّتِهِ وارفَع دَرَجَتَهُ ۵ .
فصل بيستم: تشهد و آداب آن
۳۰۰.سورة بن كليب :از امام باقر عليه السلام كمترين چيزى را كه از تشهد كفايت مى كند پرسيدم، فرمود: شهادتين ۶ .
۳۰۱.امام صادق عليه السلام :هر كس نماز بگذارد و بر پيامبر صلى الله عليه و آله صلوات نفرستد و آن را از روى قصد ترك كند، نمازى ندارد .
۳۰۲.تمام كننده روزه، پرداختن زكات (فطريه) است ،همچون صلوات بر پيامبر عليه السلام كه تمام كننده نماز است. هر كس روزه بگيرد و زكات را از روى قصد نپردازد، روزه اى ندارد و هركس نماز بگزارد و از روى قصد صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله نفرستد، نمازى ندارد. همانا خداوند تعالى پيش از نماز به آن (زكات) پرداخته و فرموده است : «بى گمان رستگار شد كسى كه زكات داد و نام پروردگارش را ياد كرده نماز گزارد» .
۳۰۳.تشهد در (پايان) دو ركعت نخست چنين است: سپاس مخصوص خداست، گواهى مى دهم كه جز خداى يگانه خدايى نيست، همتايى ندارد و گواهى مى دهم كه محمد بنده و پيامبر اوست . خدايا ، بر
محمد و خاندانش درود فرست و شفاعتش را در حق امتش بپذير و درجه اش را رفيع كن .
1.الكافي : ۳ / ۳۳۷ / ۳ ، التهذيب : ۲ / ۱۰۱ / ۳۷۵ .
2.عوالي اللآلي : ۲ / ۳۸ / ۹۵ عن أبي بصير .
3.الأعلى : ۱۴ و۱۵ .
4.التهذيب : ۲ / ۱۵۹ / ۶۲۵ و ج ۴ / ۱۰۸ / ۳۱۴ ، الاستبصار : ۱ / ۳۴۳ / ۱۲۹۲ كلّها عن زرارة .
5.التهذيب : ۲ / ۹۲ / ۳۴۴ عن عبدالملك بن عمرو الأحول .
6.شهادت به يگانگى خدا و رسالت پيامبر .
