۳۳۳.عنه صلى الله عليه و آله :لا يَزالُ اللّهُ عز و جل مُقبِلاً عَلَى العَبدِ وهُوَ في صَلاتِهِ ما لَم يَلتَفِت ، فَإِذَا التَفَتَ انصَرَفَ عَنهُ ۱ .
۳۳۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَا التَفَتَ عَبدٌ قَطُّ في صَلاتِهِ إلاّ قالَ لَهُ رَبُّهُ : أينَ تَلتَفِتُ [يَا] ابنَ آدَمَ ، أنَا خَيرٌ لَكَ مِمّا تَلتَفِتُ إلَيهِ ۲ .
۳۳۵.عنه صلى الله عليه و آله :مَن عَرَفَ مَن عَلى يَمينِهِ وشِمالِهِ مُتَعَمِّدًا فِي الصَّلاةِ فَلا صَلاةَ لَهُ ۳ .
۳۳۶.الإمام عليّ عليه السلام :الاِلتِفاتُ فِي الصَّلاةِ اختِلاسٌ مِنَ الشّيطانِ ، فَإِيّاكُم والاِلتِفاتَ فِي الصَّلاةِ ، فَإِنَّ اللّه تَبارَكَ وتَعالى يُقبِلُ عَلَى العَبدِ إذا قامَ فِي الصَّلاةِ ، فَإِذا التَفَتَ قالَ اللّهُ تَبارَكَ وتَعالى : يَابنَ آدَمَ ، عَمَّن تَلتَفِتُ ؟ ـ ثَلاثًا ـ فَإذَا التَفَتَ الرّابِعَةَ أعرَضَ اللّهُ عَنهُ ۴ .
۳۳۷.الإمام الصادق عليه السلام :إذَا استَفتَحَ العَبدُ صَلاتَهُ أقبَلَ اللّهُ عَلَيهِ بِوَجهِهِ الكَريمِ ووَكَّلَ بِهِ مَلَكًا يَلتَقِطُ القُرآنَ مِن فيهِ التِقاطًا ، فَإِن أعرَضَ العَبدُ عَن صَلاتِهِ أعرَضَ اللّهُ عَنهُ ووَكَّلَهُ إلَى المَلَكِ ، وإن أقبَلَ عَلى صَلاتِهِ بِكُلِّهِ أقبَلَ اللّهُ عَلَيهِ بِوَجهِهِ الكَريمِ حَتّى تُرفَعَ صَلاتُهُ كامِلَةً ، وإن سَها فيها أو غَفَلَ أو شَغَلَ بِشَيءٍ غَيرِها رُفِعَ مِن صَلاتِهِ بِقَدرِ ما أقبَلَ عَلَيهِ مِنها ، ولا يُعطَى القَلبُ الغافِلُ شَيئًا ۵ .
۳۳۸.عنه عليه السلامـ في قَولِهِ تَعالى :«فَأقِم وَجهَكَ لِلدّينِ حَنيفًا»۶:ـ في قَولِهِ تَعالى : «فَأقِم وَجهَكَ لِلدّينِ حَنيفًا»۷ : قُم فِي الصَّلاةِ ولا تَلتَفِت يَمينًا ولا شِمالاً ۸ .
۳۳۲.در توضيح گفتار يحيى به بنى اسرائيل ـ : خداوند شما را به نماز فرمان داده است، پس هرگاه نماز مى خوانيد به اين سو و آن روى نگردانيد ، كه خدا در نماز رو به چهره بنده اش مى كند تا آنگاه كه او روى گرداند.
۳۳۳.پيوسته خداى عز و جل در نماز رو به بنده اش دارد ، تا آنگاه كه روى نگردانده است. پس اگر روى گرداند، خدا نيز روى مى گرداند.
۳۳۴.هيچگاه بنده در نمازش روى نمى گرداند ، جز اينكه پروردگارش به او مى گويد: اى فرزند آدم، به كجا رو مى كنى؟ من براى تو از آنچه بدان روى آورده اى، بهترم.
۳۳۵.هر كس در نماز از روى قصد به آن كه در چپ و راستش هست، پى ببرد، نمازى ندارد.
۳۳۶.امام على عليه السلام :روى گرداندن در نماز، ربودنى از شيطان است. پس مبادا در نماز به اين سو وآن سو روى گردانيد ، كه خداوند تبارك و تعالى، هنگام به نماز ايستادن بنده، به او روى مى آورد وآنگاه كه روى گرداند ، خداوند تبارك و تعالى مى گويد: اى فرزند آدم، از چه كسى روى مى گردانى؟ ـ تا سه بار ـ پس در بار چهارم خداوند از او روى مى گرداند ۹ .
۳۳۷.امام صادق عليه السلام :هنگامى كه بنده نماز را آغاز مى كند، خداوند با روى كريمانه اش به او روى مى آورد و فرشته اى را بر او مى گمارد ، تا قرآن را كامل و تمام از لبش برچيند. پس اگر بنده از نمازش روى گرداند، خداوند نيز روى مى گرداند و او را به همان فرشته مى سپارد و اگر در همه نمازش، به آن متوجه باشد، خداوند با روى كريمانه اش به او رو مىكند تا آنكه نمازش كامل و تمام بالا رود. و اگر در آن دچار فراموشى يا غفلت گرديد يا سرگرم به چيزى جز خدا شد، از نمازش، همان اندازه بالا مى رود كه به خدا روى آورده است و به دل غافل هيچ چيز، بخشيده نمى شود.
۳۳۸.درباره گفته خداوند تعالى: «پاكدلانه روى به دين داشته باش» ـ : در نماز
بايست و به راست و چپ روى مگردان.
1.سنن أبي داود : ۱ / ۲۳۹ / ۹۰۹ ، سنن النسائي : ۳ / ۸ ، سنن الدارمي : ۱ / ۳۵۲ / ۱۳۹۵ ، مسند ابن حنبل : ۸ / ۱۱۹ / ۲۱۵۶۴ ، المستدرك على الصحيحين : ۱ / ۳۶۱ / ۸۶۲ كلّها عن أبي ذرّ وفي الأربعة الأخيرة : «فإذا صرف وجهه» مكان «فإذا التفت» .
2.شُعب الإيمان : ۳ / ۱۳۸ / ۳۱۲۷ عن أبي هريرة .
3.عوالي اللآلي : ۱ / ۳۲۴ / ۶۴ عن معاذ بن جبل .
4.قرب الإسناد : ۱۵۰ / ۵۴۶ عن أبي البختري عن أبيه ، ثواب الأعمال : ۲۷۳ / ۱ عن داود بن حصين عن الإمام الصادق عليه السلام نحوه من دون صدر الرواية .
5.مكارم الأخلاق : ۲ / ۶۶ / ۲۱۶۴ .
6.الروم : ۳۰ .
7.تفسير القمّي : ۲ / ۱۵۵ عن الفضيل بن يسار وربعي بن عبداللّه .
8.در نقل «ثواب الأعمال» آغاز روايت نيامده است.
