دروغ و افترا، آن را ادّعا کردهاند و با اين ادّعا، بسيارى از مردم را به گمراهى کشاندهاند، همانگونه که امروز گروه قاديانىها عمل مىکند. بالاتر از آن، الوهيّت، روشنتر از خورشيد در وسط آسمان است. ولى گروهى آن را براى زعمي خود ادّعا کردهاند؛ يعنى به نظر آنها، خداى عزّوجلّ در آن افراد حلول کرده است؛ همانند عملکرد گروه بهائيّه در اين روزگار. پس انکار حق ـ به دليل باطلهايى که به آن چسبيده صحيح نيست. (حمش، ص 79).
دانستنى است که متن کامل اين مقالهى پنج صفحهاى در کتاب «الإمام المهديّ عند أهل السنّة» ج 2 ص 207 تا 214 آمده است. (حمش، ص 79)
3. الأحاديث الواردة في المهديّ في ميزان الجرح و التعديل (دکترعبدالعليم عبدالعظيم بستوى هندى)
اصل اين کتاب، رسالهى پاياننامهى مؤلّف در دانشگاهم القرى در مکّه، به سال 1398 است، که در دو جلد (432 + 415 صفحه) چاپ شده است. (حمش، ص 80)
4. الاحتجاج بالأثر على من أنکر المهديّ المنتظر (شيخ حمودبن عبداللّه تويجرى)
چاپ اوّل اين کتاب را رياست عامّهى بحوث علميّه و افتاء در سال 1403 ق. در 423 صفحه منتشر کرده است. کتاب، ردّى است بر رسالهى عبداللّهبن زيد آل محمود حسنى قطرى که تحت عنوان «لا مهديّ ينتظر بعد الرّسول خير البشر» منتشر شده بود. (حمش، ص 83)
5. الردّ على من کذّب بالأحاديث الصحيحة الواردة في المهديّ (شيخ عبدالمحسن بنحمد العباد آل بدر العنزى)
6. عقيدة أهل السنّة و الأثر في المهديّ المنتظر (همو)
اين دو کتاب همراه با هم در سال 1403 در مطابع الجامعة إلاسلاميّة، در مدينهى منوّره در 222 صفحه منتشر شده است.