20 . خطبه 123 (يا 125)
عنوان خطبه چنين است: و من كلام له عليه ‏السلام فى الخوارج، لمّا أنكروا تحكيم الرجال، و يذمّ فيه أصحابه فى‏التحكيم، فقال: ...
(نسخه‏هاى خطى، شرح ابن‏ابى‏الحديد 8 / 103، نهج‏البلاغه مصور ص 105، شرح قطب راوندى 2 / 36، اختيار مصباح السالكين ص 281، مصادر نهج البلاغه 2 / 277)
اين عنوان در شرح عبده 2 / 5، شرح ابن ميثم 3 / 126 و چاپ صبحى صالح ص182 چنين آمده است:
و من كلام له عليه ‏السلام فى التحكيم.
21 . خطبه 128
عنوان خطبه چنين است: و من كلام له عليه ‏السلام لأبى ذر رحمه‏الله، لما أُخرج إلى الربذة ...
(نسخه‏هاى خطى، مصادر نهج‏البلاغه 2 / 290، شرح قطب راوندى 2 / 47، شرح ابن‏ابى‏الحديد 8/ 252، نهج‏البلاغه مصور ص 110، شرح مفصل ابن ميثم 3 / 45، السقيفة و فدك ص 78، چاپ صبحى صالح ص 188، الغدير 8 / 300).
امّا در شرح عبده 2 / 12، عنوان خطبه چنين آمده است: و من كلام له عليه ‏السلام لأبى ذر رحمه‏الله، لمّا خرج إلى الربذة...
تغيير كلمه «اُخرج» به «خرج» تصحيفى آشكار و تغييرى عمدى است. دنيا و تاريخ، به علم راسخ و يقين قطعى مى‏دانند كه جناب ابوذر ـ رحمه الله ـ به ميل و رغبت خود به سوى ربذه نرفت، بلكه عثمان بن عفّان او را به ربذه تبعيد كرد و از مدينه بيرون راند. اين تفاوت بين دو تعبير خرج و اُخرج، آشكار است.
ابن ابى‏الحديد در شرح نهج‏البلاغه 8 / 252 گويد: اكثر صاحبان سيره و عالمان به اخبار و نقل، بر اين مطلب اتّفاق دارند كه عثمان، ابوذر را ابتدا به شام فرستاد. امّا پس از شكايت معاويه (در مورد تلاش‏هاى حقّ‏طلبانه ابوذر)، او را به مدينه فراخواند.
جناب ابوذر در مدينه نيز حقّ را ترويج مى‏كرد. درنتيجه، خليفه او را به ربذه تبعيد كرد.