طوباى صحيفه

1.استاد، دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران.

2.ـ نتواند.

3.ـ پر شاخه و انبوه.

4.ـ گوش كردن.

5.ـ بافتن، تابيدن.

6.ـ سفره‏اى كه براى عموم مردم گسترند و دعوت عام كنند.

7.ـ مستان.

8.ـ نرمى، ملاطفت، مهربانى.

9.ـ سرودها و اشعارى كه با نى نواخته شود.

10.ـ نمود، جلوه.

11.ـ كوچ كردن.

12.ـ بندگى، غلامى.

13.ـ افزاينده شادمانى.

14.ـ مانند ياسمين.

15.ـ ناله‏ها، زارى‏ها.

16.ـ اجل‏ها، مقدّرات، در اينجا به معنى امانى و آرزوها.

17.ـ طبايع، خُلق‏ها و خوى‏ها.

18.ـ پوشيده‏ها، نهفته‏ها.

19.ـ پاينده، ثابت، ابدى.

20.ـ تباهى، نيستى.

21.ـ اگر صحيفه نمى‏بود كائنات هم نمى‏بود.

22.ـ پند و اندرز، موعظه.

23.ـ خطى كه بر صدر فرمانها بالاى بسم الله مى‏نوشتند.

24.ـ به معنى دندان‏هاى پيشين و در اينجا به معنى ثناها و تمجيدها.

25.ـ دوستان.

26.ـ نام درختى است در جهنم.

27.ـ نام درختى است در بهشت.

28.ـ مژده دادن.

29.ـ گهواره بلند.

30.ـ سرود، نغمه، آواز.

31.ـ شراب انگورى.

32.ـ چاه عميق.

33.ـ زنده يا لاغر اندام و نحيف.

34.ـ آرزوهاى نفسانى.

35.ـ عيد قربان.

36.ـ نهفته‏ها، نهان‏ها.

37.ـ آينه‏ها.

38.ـ سيمرغ.

39.ـ كور.

40.ـ بهتر.

41.ـ پراكنده‏ها.

42.ـ ناميده شده.

43.ـ خوشبو، معطر.

44.ـ سخت شيرين. كنايه از شيرين كام شدن.