حكيم، ^۱نمونه‏اى متقدم بر آن گزارش نشده است.
اين نسخه به شماره 14566 در بخش نسخ خطى كتابخانه مجلس شوراىِ اسلامى (ميدان بهارستان) موجود است و آگاهى بنده از آن نيز به واسطه دوستانى ^۲ بود كه هميشه توفيق رفيقِ راهشان باد.

مشخصات ظاهرى و فهرست نسخه

مشخّصات ظاهرى نسخه به شرح زير است:
اين نسخه، مجلّد به جلدى مقوايى است و تعداد صفحات آن، 112 صفحه شماره‏دار و جنس كاغذ آن از نوع فرنگى است. نويسنده، مطالب را به خطِّ نستعليق با مركب مشكى نوشته و هر صفحه داراى 30 سطر است. آغاز نسخه مشتمل بر مقدمه‏اى منظوم شامل 40 بيت است كه 28 بيت از آن در صفحه يكم و 12 بيت در صفحه دوم آمده است. روش نويسنده در نگارش ابيات آن است كه هر دو بيت متوالى را در يك سطر بنويسد. مجموع ابيات مندرج در اين نسخه با احتساب 40 بيت مقدّمه، 1994 بيت است كه همه در قالبِ مثنوى و در بحر رَمَل مسدّس سروده شده است.
پس از 40 بيتِ مقدمـه، متـرجم ابتدا اصـل عـربى هر دعا را بـه تـرتيب ادعيـه صحيفه سجّاديه آورده، آنگاه به ترجمه منظوم آن همّت گماشته است ^۳ . بدين ترتيب 26 دعا همراه با ترجمه آن در اين نسخه مشاهده مى‏شود. لكن در پايان، تنها متنِ دعاى بيست و هفتم وجود دارد و از ترجمه آن خبرى نيست كه اين نكته به روشنى گوياىِ